1)ΕΞΕΤΑΣΗ-ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Προκειμένου να διαπιστωθούν τα προβλήματα της στοματικής σας υγείας και να καταγραφούν,
τόσο η παρούσα κατάσταση, όσο και οι εργασίες που πρέπει να πραγματοποιηθούν γίνεται
λεπτομερή διαγνωστικός έλεγχος . Ο διαγνωστικός έλεγχος περιλαμβάνει συνέντευξη για τη λήψη
ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού, στην οποία ο ασθενείς δεσμεύεται να πει την αλήθεια και να
μην αποκρύψει τίποτε. Αυτό, εκτός των άλλων, είναι χρήσιμο για τη διαπίστωση της κατάστασης
της υγείας του ασθενούς και για τα υλικά και φάρμακα που επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν κατά τη
διάρκεια της θεραπείας του. Επίσης, ο διαγνωστικός έλεγχος περιλαμβάνει κλινική και
ακτινογραφική εξέταση του στόματος, των δοντιών και των γύρω ιστών, ενώ ενδέχεται να ζητηθούν
και περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις.
Ο σχεδιασμός της παρεχόμενης οδοντιατρικής θεραπείας προσαρμόζεται στις εξειδικευμένες
ανάγκες του εκάστοτε ασθενούς και καταρτίζεται από τον Dr.ΚΟΝΤΟ ΓΡΗΓΟΡΗ .
Η πραγματοποίηση της θεραπείας σας γίνεται με ραντεβού με τον θεράποντα οδοντίατρο κατόπιν
συνεννοήσεως. Εάν κάποια φορά δεν μπορείτε να τηρήσετε το ραντεβού σας, παρακαλούμε να
ειδοποιήσετε τη γραμματεία .
Το κόστος της θεραπείας σας, για το οποίο θα ενημερωθείτε από τον θεράποντα οδοντίατρο ,
περιλαμβάνει τα έξοδα για τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν και τα έξοδα το οδοντοτεχνικού
εργαστηρίου εάν απαιτείται . Υπογράφοντας το συμφωνητικό των εργασιών αναλαμβάνετε την
οικονομική ευθύνη της θεραπείας

 

2)ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο σύγχρονος ακτινολογικός έλεγχος στην Οδοντιατρική πρακτκή αποτελεί τον μόνο τρόπο να τεθεί σωστά η διάγνωση κάποιων παθήσεων των δοντιών και των ιστών γύρω από αυτά. Η παρουσία τραυματισμένων δοντιών, τερηδόνας μεταξύ των δοντιών, ανωμαλίες στην ανατολή των δοντιών, παρουσία εγκλείστων ή υπεράριθμων δοντιών, συγγενής έλλειψη δοντιών, βλάβες στα οστά των γνάθων καθώς και η συλλογή πληροφοριών που κρίνεται απαραίτητη για την ασφαλή διενέργεια κάποιων οδοντιατρικών πράξεων π.χ. τοποθέτηση οδοντικού εμφυτεύματος είναι μερικές μόνο από τις περιπτώσεις που μπορούν να αποκαλυφθούν μέσω του ακτινολογικού ελέγχου.

Tο οδοντιατρείο του Dr ΚΟΝΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ  διαθέτει υπερσύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό που τηρεί τις αυστηρότερες προδιαγραφές ασφαλείας .Το ψηφιακό ακτινογραφικό μηχάνημα της  KODAK RVG 6100 το οποίο αναβαθμίζει την ακτινογραφία με τη χρήση ηλεκτρονικού  υπολογιστή .

Οι  ψηφιακές  εικόνες λαμβάνονται  με  τη  χρήση ενός  μικρού ψηφιακού  αισθητήρα (σένζορα )  που τοποθετείται στο στόμα του ασθενή για τη λήψη της ακτινογραφίας . Η εικόνα μεταφέρεται σε ένα σύστημα επεξεργασίας με ηλεκτρονικό υπολογιστή και μπορούμε να τη δούμε άμεσα στη οθόνη του υπολογιστή .

Τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής ακτινογραφίας σε σχέση με την συμβατή είναι :

1)      Το αποτέλεσμα βγαίνει άμεσα σε λίγα δευτερόλεπτα .

2)      Δεν γίνεται χρήση film, υγρών και  χημικών .

3)      H εικόνα της ακτινογραφίας έρχεται σε μεγάλη μεγέθυνση στην οθόνη του υπολογιστή αντί αυτή του film με μέγεθος λίγων εκατοστών.

4)      Έχουμε τη δυνατότητα για επεξεργασία της εικόνας για τη βελτίωση της και επομένως για καλύτερη διάγνωση .

5)      Μπορούμε να αρχειοθετήσουμε την ακτινογραφία στο αρχείο του υπολογιστή για περαιτέρω χρήση χωρίς κίνδυνο απώλειας δεδομένων ή φθοράς λόγου χρόνου .

6)      Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα για τον ασθενή και το προσωπικό του οδοντιατρείου είναι η μειωμένη έκθεση στην ακτινοβολία που αντιστοιχεί στο 1/10 σε σχέση με την παλιά τεχνική του film .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3)ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΞΕΤΑΣΗ

Το Οδοντιατρείο μας σας χορηγεί πιστοποιητικά οδοντιατρικής κατάστασης – εργασιών μετά από εξέταση για χρήση σε Ταμεία ,Σχολεία ,Υπηρεσίες , Ασφάλειες .κτλ.

 

1)ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΔΟΝΤΙΩΝ

ΠΡΙΝ

Ο καθαρισμός των δοντιών (αποτρύγωση) είναι μια απλή θεραπεία ,κατά την οποία αφαιρείται η τρυγία (πέτρα), η οδοντική μικροβιακή πλάκα καθώς και οι επιφανειακές χρωστικές από όλες τις επιφάνειες των δοντιών. Μπορεί να γίνει με τη χρήση υπερήχων , σοδοβολή ,
ξέστρα χειρός ή με συνδυασμό και των τριών . Η οδοντική πέτρα σχηματίζεται από την εναπόθεση αλάτων του σάλιου επάνω σε υπολείμματα τροφών(οδοντική πλάκα).Μετά την κατανάλωση τροφής ,επάνω στις επιφάνειες των δοντιών σχηματίζεται μια μαλακή άμορφη μάζα που ονομάζεται οδοντική μικροβιακή πλάκα.Η οδοντική πλάκα έχει μαλακή σύσταση και μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί με σωστό και τακτικό βούρτσισμα.Σε περίπτωση που δεν αφαιρεθεί, αυξάνεται σε ποσότητα, σκληραίνει, γίνεται πιο πυκνή. Τελικά σχηματίζεται η τρυγία (οδοντική πέτρα).

ΜΕΤΑ

Η τρυγία συνήθως βρίσκεται ανάμεσα στα δόντια και στην συμβολή δοντιών και ούλων. Εντοπίζεται κυρίως γλωσσικά στα κάτω πρόσθια δόντια και στους άνω γομφίους (στα σημεία όπου εκβάλλουν οι σιελογόνοι αδένες).Η τρυγία δεν μπορεί να αφαιρεθεί με μια οδοντόβουρτσα καθώς είναι ιδιαίτερα σκληρή.Ο Οδοντίατρος μπορεί να την απομακρύνει με τα κατάλληλα εργαλεία καθαρισμού

Αναλόγως την κατάσταση της υγείας των δοντιών του
ασθενή ,προτείνω να γίνετε ο καθαρισμός κάθε εξάμηνο ή και τρίμηνο .Όταν ο ασθενής αισθάνεται
έντονο πόνο χρησιμοποιώ αναισθητικό σπρέι ή τοπική αναισθησία αν επιβάλλεται .Η σοδοβολή
βοηθάει στην απομάκρυνση των χρωστικών από τα δόντια και είναι ανώδυνη διαδικασία .

 

2)ΣΤΙΛΒΩΣΗ ΔΟΝΤΙΩΝ

 

Η στίλβωση ή γυάλισμα των δοντιών όπως είναι ευρύτερα γνωστή, είναι μια διαδικασία που γίνεται μετά την απομάκρυνση της πέτρας από τα δόντια, με σκοπό να κάνει τις επιφάνειες τους λείες, καθιστώντας έτσι πιο δύσκολη την προσκόλληση της πέτρας πάνω σ’αυτές.

Η στίλβωση αποτελεί την τελευταία πράξη της αποτρύγωσης (απομάκρυνση της πέτρας). Ο σκοπός της είναι να καταστήσει τις επιφάνειες των δοντιών όσο το δυνατόν ποιο λείες ούτως ώστε η πέτρα να μην προσκολλάται εύκολα σ’αυτές. Ταυτόχρονα απομακρύνονται και τυχών εναπομείναντες χρωστικές και έτσι πολύ κόσμος πιστεύει ότι με την στίλβωση ασπρίζουν τα δόντια πράγμα που είναι λάθος.

Κατά τη στίλβωση χρησιμοποιείται μια ειδική οδοντόκρεμα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι πιο «σκληρή» απ’αυτήν που χρησιμοποιούμε στα σπίτια μας. Με την βοήθεια ειδικής βούρτσας που προσαρμόζεται στον τροχό απλώνεται και τρίβεται πάνω στα δόντια. Η στίλβωση είναι μια διαδικασία τελείως ανώδυνη και φυσικά ακίνδυνη για τα δόντια, αφήνει δε μια πολύ ευχάριστη αίσθηση καθαρότητας μέσα στο στόμα.

3)ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΝΑΡΘΗΚΕΣ

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής εμπεριέχει πολύ άγχος και έντονη ψυχική αλλά και σωματική καταπόνηση. Ωστόσο ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι κάθε ηλικίας τον ελεύθερο χρόνο τους ασχολούνται με τον αθλητισμό. Κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων αυξάνεται ο κίνδυνος τραυματισμού του στοματογναθικού συστήματος

Στη χώρα μας συναντάμε αρκετά δημοφιλή αθλήματα με αυξημένο κίνδυνο τραυματισμών όπως μπάσκετ,ποδόσφαιρο, βόλεϊ ,πόλο, πυγμαχία, άρση βαρών, taekwondo ,καράτε, τζούντο, , ποδηλασία ,skateboards, rollers .

Οι τραυματισμοί στην περιοχή του στόματος κατά τη διάρκεια των αθλημάτων αποτελούν ένα δημόσιο πρόβλημα υγείας γιατί : 1)είναι συχνή 2) συμβαίνουν συχνά σε παιδιά και νεαρά άτομα που βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη 3)είναι πολλές φορές συνθέτη και η θεραπεία τους κοστίζει ακριβά  4)είναι μη αναστρέψιμη και η θεραπεία τους μπορεί να συνεχιστεί για όλη τη ζωή του ασθενούς .

Τα χαρακτηριστικά του αθλητή και της αθλητικής δραστηριότητας που αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμών είναι : Η   ηλικία και φύλο. Aτομα σε ορθοδοντική θεραπεία. Σωματική ανάπτυξη. Ο βαθμός συγκέντρωσης στο άθλημα.Η φυσική κατάσταση και η εμπειρία. Τρόπος άθλησης (προπόνηση, αθλοπαιδιά, ερασιτεχνική ενασχόληση ,πρωταθλητισμός ). Αθλητικές εγκαταστάσεις προπονητική ομάδα.  Προπονήσεις αγώνες.

Ο ρόλος του οδοντιάτρου στην πρόληψη του αθλητικού τραύματος στην περιοχή του προσώπου θεωρείται κομβικός.Η ενημέρωση των αθλητών , προπονητών , γονέων , αθλητικών φορέων , ομοσπονδιών δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στον κίνδυνο τραυματισμού κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων αλλά και στο πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη λήψης εξειδικευμένων μέτρων προστασίας όπως είναι η δημιουργία ενός αθλητικού νάρθηκα που να πληρεί προδιαγραφές σωστής κατασκευής εφαρμογής και ασφαλούς λειτουργίας .

Τα αθλήματα που  παρουσιάζουν υψηλό κίνδυνο τραυματισμού στο πρόσωπο και στα δόντια διακρίνονται : 1) Αθλήματα έντονης σωματικής επαφής και σύγκρουσης , 2) Αθλήματα με κίνδυνο επαφής και χρήση εξαρτημάτων όπως μπάλας, μπαστουνιών , κ.α. 3) Αθλήματα με κίνδυνο πτώσης.

Ο αθλητικός στοματικός νάρθηκας είναι κάθε ενδοστοματικό κινητό μηχάνημα το οποίο είναι κατασκευασμένο από ελαστικό υλικό, με αντοχή στην παραμόρφωση, η χρήση του οποίου βοηθάει στον περιορισμό του τραυματισμού των δοντιών , της κροταφογναθικής άρθρωσης των οστών της άνω/κάτω γνάθου , των ενδοστοματικών  και περιστοματικών ιστών. Λόγω της ελαστικότητάς του ο νάρθηκας θα μειώσει την ένταση του κτυπήματος προστατεύοντας τον εγκέφαλο από πιθανή διάσειση.

Ο μηχανισμός δράσης των ναρθήκων συνίσταται στην απορρόφηση της ενέργειας από το σημείο κρούσης και τη διασπορά της υπολειπόμενης, ώστε οι συνέπειες του κτυπήματος να μην είναι κλινικά σημαντικές.5 Έτσι αποφεύγονται θλαστικά ή μη θλαστικά τραύματα μαλακών ιστών, κατάγματα της μύλης ή της ρίζας των δοντιών, μερική ή ολική εκγόμφωση ή εμβύθιση των δοντιών, κατάγματα της κάτω γνάθου, εξάρθρωση ή παραβίαση των ορίων λειτουργίας της κροταφογναθικής διάρθρωσης (ΚΓΔ) που μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία της ΚΓΔ.

Ο ιδανικός αθλητικός νάρθηκας θα πρέπει:

α) να παρέχει επαρκή προστασία στα δόντια, τους στοματικούς ιστούς και την κροταφογναθική άρθρωση,

β) να μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικής διάσεισης και τραυματισμών του αυχένα,

γ) να απορροφά την ενέργεια από το σημείο κρούσης και να διασπείρει την υπόλοιπη δύναμη,

δ) να είναι προσαρμοσμένος ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες του αθλητή,

ε) να έχει καλή συγκράτηση και να μη φεύγει με ένα κτύπημα,

στ) να δίνει τη δυνατότητα στον αθλητή να αναπνέει και να μιλάει χωρίς πρόβλημα,

ζ) να έχει αντοχή, να μη σχίζεται και να είναι άοσμος και άγευστος.

 

 

Ο νάρθηκας θα πρέπει να κατασκευάζεται υπό την επίβλεψη του οδοντίατρου και το τελικό προϊόν θα πρέπει να έχει επιπλέον τις εξής ιδιότητες και προδιαγραφές:

1) Να έχει κατασκευαστεί μετά από τη λήψη αποτυπώματος των δοντιών του αθλητή και τη δημιουργία γύψινου εκμαγείου.

2) Να έχει κατάλληλο πάχος σε όλες τις περιοχές του νάρθηκα για να εξασφαλίσει απόσβεση των δυνάμεων μετά από κτύπημα. Πιο ειδικά, να έχει το λιγότερο 3 mm πάχος στη μασητική /χειλική περιοχή.

3) Να έχει ισορροπημένη σύγκλειση όταν τα πάνω με τα κάτω δόντια έρχονται σε επαφή. Αυτό βοηθάει στην ιδανική απορρόφηση της ενέργειας του κτυπήματος.

4) Να είναι φτιαγμένος από εγκεκριμένα υλικά.

5) Να ελέγχεται συστηματικά από τον οδοντίατρο για την καταλληλότητά του, ανάλογα τις ανάγκες του κάθε αθλητή και τις απαιτήσεις του αθλήματος.

Αθλήματα έντονης σωματικής επαφής & χρήση εξαρτημάτων	Αθλήματα με περιορισμένη σωματική αθλητική επαφή		Αθλήματα με κίνδυνο πτώσης
Πυγμαχία Rugby Πάλη Πολεμικές τέχνες (Martial arts) Χόκει επι πάγου (ice hockey) Χόκει επι χόρτου (field hockey) Υδατοσφαίριση (water polo) Χειροσφαίριση (handball) Καλαθοσφαίριση (basketball) Αμερικάνικο ποδόσφαιρο (football) Baseball Softball Squash Racquetball Lacrosse Bandy	Γυμναστική(gymnastics) Ευρωπαικό ποδόσφαιρο (soccer) Πετοσφαίριση(volleyball) Σφαιροβολία (shot putting) Αθλήματα στίβου (field events) Άρση βαρών (weight lifting) Ακροβατικά αθλήματα(acrobatics) Sky-diving		Surfing Windsurfing Kitesurfing Ποδηλασία (bicycling) Extreme sports Snowboard Ski Waterski Ιστιοπλοία High performance boats Skateboarding Ιnline skating Ιππικά αθλήματα(equestrian events)

 

Ο Κοντός Γρηγόρης εκπαιδευμένος και πιστοποιημένος οδοντίατρος από τις γερμανικές εταιρείες  DREVE &  ERKODENT , συστήνει τη χρήση εξατομικευμένου αθλητικού νάρθηκα προστασίας των δοντιών από τους αθλητές σε όλα τα αθλήματα που υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού στην περιοχή του στόματος και του προσώπου.

 

4)ΝΑΡΘΗΚΕΣ ΒΡΥΓΜΟΥ

Ο βρυγμός είναι παραλειτουργικό (μη φυσιολογικό) σφίξιμο και τρίξιμο των δοντιών κατά την
διάρκεια της ημέρας ή/και της νύχτας.
Συνηθέστερη αιτία είναι από θυμό, ένταση, στρες, άγχους ή απογοήτευση, διαταραχές ύπνου,
δόντια που λείπουν ή δόντια που είναι στραβά, ατύχημα.

Τα συμπτώματα του Βρυγμού είναι :

1. Φθορά των δοντιών, δόντια σπασμένα, δόντια με ρωγμές .
2. Πόνος, ένταση ή έντονο σφίξιμο στους σιαγόνες, μετά το πρωινό ξύπνημα
3. Πονοκέφαλος ή πόνος στα αυτιά, ιδιαίτερα μετά το πρωινό ξύπνημα.
4. Ευαισθησία δοντιών στο ζεστό, κρύο, στην πίεση, στα γλυκά .
5. Ο σύντροφος σας παραπονιέται ότι κάνετε θόρυβο, κατά την διάρκεια του ύπνου .
6. Συνήθως τα άτομα αρέσκονται στο να δαγκώνουν μολύβια με τα δόντια τους, να μασάνε το
εσωτερικό του μάγουλου τους ή να τρώνε τα νύχια τους .
7. Ο σύντροφος σας παραπονιέται ότι κάνετε θόρυβο, κατά την διάρκεια του ύπνου .

Η καθημερινή συνήθεια των βρουξιστών να δαγκώνουν μολύβια με τα δόντια τους, να μασάνε το εσωτερικό του μάγουλου τους ή να τρώνε τα νύχια τους .
Αυτή η κατάσταση αντιστρέφεται και αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό με την κατασκευή
ενός νάρθηκα ανάπαυσης ο οποίος χρησιμοποιείται από τον ασθενή κατά τη διάρκεια του ύπνου και
έτσι βοηθάτε :

1. Μείωση αποτριβών, καταγμάτων, αλλά και την
υπερβολική φθορά των δοντιών .
2. Ανακούφιση από πόνους στον λαιμό και στους ώμους.
3. Μείωση των πονοκεφάλων .
4. Μείωση της δυσφορίας κατά την διάρκεια του ύπνου .
5. Προστασία των φυσικών δοντιών και των οδοντιατρικών εργασιών από βλάβες που προκαλούνται από τον τρίξιμο των δοντιών .
6. Βελτίωση της αναπνοής .
7. Ενδεχόμενη μείωση του ροχαλητού .
Επίσης πολύ σημαντικό είναι να φροντίζει κανείς να μειώσει το stress της καθημερινότητας .

 

1)ΚΑΛΥΨΗ ΟΠΩΝ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΩΝ(ΤΟΠΟΘΕΣΗΤΗ SEALANTS)

Προληπτικά σφραγίσματα

Τα προληπτικά σφραγίσματα είναι λευκά σφραγίσματα που τοποθετούνται σε υγιή δόντια χωρίς να αφαιρείται οδοντική ουσία με σκοπό την πρόληψη της τερηδόνας. (Δηλ. για να μη χαλάσει το δόντι). Είναι πολύ σημαντικά για την πρόληψη της τερηδόνας των οπών και σχισμών οπισθίων δοντιών. Έχει βρεθεί ότι μειώνουν την τερηδόν

 

Οι προληπτικές εμφράξεις ή Sealants είναι μία μέθοδος που εφαρμόζουμε για να καταπολεμήσουμε τον τερηδονισμό των δοντιών. Πιο συγκεκριμένα, καλύπτουμε την μασητική επιφάνεια ενός δοντιού με ειδική πάστα (σύνθετη ρητίνη) για να προστατεύσουμε ορισμένα επιρρεπή σε τερηδονισμό δόντια.
Εφαρμόζεται σε παιδιά 6-7 ετών για να προστατεύσουμε τους πρώτους μόνιμους γομφίους που μόλις ανέτειλαν στο στόμα, σε περιπτώσεις πίσω δοντιών με βαθιές αύλακες, σε άτομα με κάποια αναπηρία που δεν τους επιτρέπει να εφαρμόσουν σωστή στοματική υγιεινή και σε ορισμένες περιπτώσεις αρχόμενης τερηδόνας.
Η όλη διαδικασία διαρκεί πολύ μικρό χρονικό διάστημα, είναι εντελώς ανώδυνη και δεν απαιτεί το τρόχισμα του δοντιού. Οι εμφράξεις έχουν χρόνο ζωής μέχρι πέντε χρόνια και χρειάζονται επανέλεγχο μία φορά το χρόνο για να διαπιστώνεται η κατάστασή τους.

 

Τα πίσω δόντια στη μασητική τους μεριά έχουν έντονες γραμμές με σχισμές, βαθουλώματα, αυλάκια. Σε ένα μεγάλο ποσοστό η τερηδόνα (χάλασμα) στο δόντι ξεκινά από αυτά τα σημεία επειδή εκεί συγκρατούνται τροφές, σάλιο, μικρόβια. Αυτά δεν απομακρύνονται τελείως ούτε με το σχαλαστικότερο βούρτσισμα και εφόσον δεν απομακρύνονται τα μικρόβια, πολλαπλασιάζονται και το δόντι τερηδονίζεται.

Η πρόληψη της τερηδόνας επιτυγχάνεται με τις προληπτικές εμφράξεις (sealants).

Τι είναι οι προληπτικές εμφράξεις (sealants);

Είναι πλαστικές ουσίες που τοποθετούνται στη μασητική επιφάνεια και καλύπτουν τις οπές και σχισμές των δοντιών έτσι ώστε να προστατευτεί το δόντι από την τερηδόνα.

Οι εμφράξεις αυτές απελευθερώνουν φθόριο με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλυτερη ενίσχυση του δοντιού.

Η τοποθέτηση τους αρχίζει σε παιδιά ηλικίας 4-5 χρόνων εώς την ενηλικίωση. Βέβαια όσοι έχουν ευπάθεια στην τερηδόνα και μετά την ενηλικίωση ωφελούνται από τις προληπτικές εμφράξεις. Η τοποθέτηση τους είναι απλή και ανώδυνη αφού δεν απαιτείται αναισθησία ή το τρόχισμα των δοντιών.

Οι εμφράξεις πρέπει να επανελέγχονται από τον οδοντίατρο μία φορά το χρόνο για να μην εμφανιστεί τερηδόνα και κρατάνε 4 με 8 χρόνια. Εάν στο σημείο εμφανιστεί τερηδόνα θεραπεύεται πολύ εύκολα και αυτό γιατί βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο.

Οι προληπτικές εμφράξεις ή Sealants είναι μία μέθοδος που εφαρμόζουμε για να καταπολεμηθεί  η πρόωρη τερηδόνα των δοντιών των παιδιών. Αυτό γίνεται καλύπτοντας τις  μασητικές  επιφάνειες  των  δοντιών με ένα ειδικό υλικό  (σύνθετη ρητίνη) Πρόκειται για ένα υλικό ,το οποίο συνήθως είναι διαφανές και  τοποθετείται στις μασητικές επιφάνειες των οπισθίων κυρίως είτε των νεογιλών είτε των μόνιμων  με σκοπό τη προστασία τους . Είναι ένα  πολύ σημαντικό μέτρο πρόληψης κατά της τερηδόνας . Κυρίως εφαρμόζεται σε παιδιά 6-7 ετών για να προστατεύσουμε τους πρώτους μόνιμους γομφίους  όπως και σε άτομα  με ειδικές ανάγκες που δεν τους επιτρέπεται  να εφαρμόσουν σωστή στοματική υγιεινή.

Η όλη διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη και δεν απαιτεί τρόχισμα του δοντιού. Οι εμφράξεις έχουν χρόνο ζωής μέχρι πέντε χρόνια και χρειάζονται επανέλεγχο μία φορά το χρόνο.

 

2)ΕΜΦΑΞΕΙΣ ΝΕΟΓΙΛΩΝ ΑΠΟ ΣΥΝΘΕΤΗ ΡΗΤΙΝΗ

Όταν κάποιο δόντι έχει τερηδόνα η θεραπεία που επιλέγουμε συνήθως είναι η τοποθέτηση κάποιου εμφρακτικού υλικού στη κοιλότητα που δημιουργείται. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται έμφραξη ή σφράγισμα και περιλαμβάνει την πλήρη απομάκρυνση της τερηδόνας από το δόντι και την τοποθέτηση κάποιου βιοσυμβατού οδοντιατρικού υλικού.

Το υλικό που χρησιμοποιούμε σήμερα για τα σφραγίσματα είναι κατά κύριο λόγο λευκό και γίνεται από σύνθετη ρητίνη.Η σύνθετη ρητίνη είναι μία πάστα στο χρώμα του δοντιού, κολλάει στον οδοντικό ιστό και αναπληρώνει το τμήμα του δοντιού που λείπει , και το προστατεύει από ευαισθησίες και κατάγματα

 

 

 3)ΦΘΟΡΙΩΣΗ ΝΕΟΓΙΛΩΝ

Το φθόριο είναι ένα στοιχείο που βρίσκεται ελεύθερα στη φύση, μέσα στο νερό, σε τρόφιμα κλπ. Πολλές χώρες εμπλουτίζουν το πόσιμο νερό με φθόριο. Σήμερα, όλες σχεδόν οι οδοντόπαστες περιέχουν φθόριο.
Το φθόριο προστατεύει τα δόντια από την τερηδόνα. Με το φθόριο, η αδαμαντίνη των δοντιών γίνεται πιο ανθεκτική στα οξέα των μικροβίων του στόματος. Το φθόριο μπορεί να φτάσει στην αδαμαντίνη μέσω του αίματος, αλλά το ίδιο αποτελεσματική είναι και η εναπόθεση του φθορίου κατευθείαν στα δόντια, από τον οδοντογιατρό.
H τοποθέτηση φθορίου, από τον οδοντογιατρό, πάνω στα δόντια συστήνεται δυο φορές το χρόνο.
Ο καλύτερος τρόπος ενίσχυσης του οργανισμού με φθόριο, είναι ο εμπλουτισμός του πόσιμου νερού με φθόριο. Η σωστή περιεκτικότητα φθορίου στο νερό είναι 0,3 ppm. Γι’ αυτό πρέπει να ρωτήσετε την κοινότητα σας. Αν το πόσιμο νερό που έχετε περιέχει αρκετό φθόριο, τότε δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα. Αν όχι, τότε θα πρέπει να χορηγείτε φθόριο στο παιδί ή να γίνεται φθορίωση από τον οδοντογιατρό δυο φορές το χρόνο.
Aπό υπερβολική χορήγηση φθορίου άσπροι λεκέδες θα εμφανιστούν πάνω στα δόντια, που στη συνέχεια μπορεί να μαυρίσουν. Δεν προκαλούνται όμως σοβαρές συστηματικές βλάβες.

 

 

4)ΕΞΑΓΩΓΗ ΝΕΟΓΙΛΩΝ

 

 

Αν ένα νεογιλό (πρώτο) δόντι υποστεί μεγάλη φθορά (τερηδόνα) που δεν μπορεί να αποκατασταθεί

ή αν υποστεί μεγάλη μόλυνση και δημιουργηθεί απόστημα ή οίδημα στο πρόσωπο του ασθενή ίσως
να είναι απαραίτητη η εξαγωγή του.
Νεογιλά δόντια που έχουν υποστεί μόλυνση δεν πρέπει να παραμένουν στο στόμα λόγω της φθοράς
που μπορεί να προκαλέσουν στα μόνιμα δόντια που θα τα διαδεχθούν
Ενδείξεις εξαγωγής νεογιλών δοντιών :
1. Νεογιλά δόντια κατεστραμμένα των οποίων η θεραπεία και αποκατάσταση δεν είναι εφικτή
2. Περιπτώσεις οξέων φατνιακών αποστημάτων
3. Περιπτώσεις κατάγματος των ριζών μετά από τραυματισμό
4. Παρατεταμένη παραμονή ενός νεογιλού δοντιού
5. Παρεμπόδιση ανατολής μονίμου δοντιού

 

5)ΕΠΑΝΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΝΕΟΓΙΛΟΥ ΔΟΝΤΙΟΥ

Σύμφωνα με επιδημιολογικές έρευνες τα τραύματα στα δόντια είναι πολύ συχνά στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας (2 – 4 ετών) και της σχολικής (8 -12 ετών). Oι βασικές αιτίες τραυματισμού των δοντιών στα παιδιά είναι :

Κατά την προσχολική ηλικία (2 – 4 ετών) ο κύριος παράγοντας τραυματισμού των νεογιλών (παιδικών) δοντιών είναι το πέσιμο. Δυστυχώς σε αυτήν την ηλικία οι τραυματισμοί των νεογιλών δοντιών θεωρούνται αναπόφευκτοι, αφού ο πρωταρχικός σκοπός του παιδιού είναι να γνωρίσει το περιβάλλοντα χώρο μέσα από τα πρώτα του ασταθή βήματα.

Κατά την σχολική ηλικία (8 -12 ετών) οι επικρατέστεροι παράγοντες πρόκλησης τραυματισμού των μόνιμων δοντιών είναι τα ατυχήματα λόγω αθλητικών δραστηριοτήτων (ποδόσφαιρο, καλαθόσφαιρα κτλ.).

Ανεξάρτητα από την ηλικία, τα τραύματα στην ευρύτερη στοματική κοιλότητα μπορεί να προκληθούν λόγω τροχαίων ατυχημάτων ή και κακοποίησης του παιδιού. Πρέπει να αναφερθεί ότι οι ανωμαλίες της σύγκλεισης αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού των οδοντικών ιστών ιδιαίτερα όταν τα άνω πρόσθια δόντια είναι προς τα έξω.

 

Η επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο μετά από κάποιο τραύμα στη στοματική κοιλότητα θεωρείται αναγκαία.

1)Όταν μετά από τραύμα το δοντάκι κουνηθεί αλλά δεν μετακινηθεί καθόλου από τη θέση του. Εάν το δοντάκι κουνιέται ελαφρά έως μέτρια υπάρχει καλή πιθανότητα να σταθεροποιηθεί από μόνο του μέσα σε 2-3 βδομάδες. Εάν όμως κουνιέται πολύ έντονα τότε υπάρχει ψηλή πιθανότητα να χαθεί πρόωρα από μόνο του ή θα πρέπει να το αφαιρέσει ο οδοντίατρος. Είναι στη κρίση του οδοντίατρου εάν θα δοκιμάσει να σταθεροποιήσει το χαλαρό δόντι αναλόγως της συνεργασίας και της ηλικίας του παιδιού, αλλά και της σοβαρότητας του τραύματος ακόμα και της επιθυμίας της οικογένειας να κρατηθεί το δόντι στον οδοντικό φραγμό.

2)Όταν το δοντάκι μετά από τραύμα αλλάξει θέση. Εάν η μετακίνηση είναι μικρή και δεν δημιουργεί προβλήματα στο δάγκωμα τότε δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία παρά μόνο παρακολούθηση για τυχόν επιπλοκές. Εάν όμως το τραυματισμένο δόντι εμποδίζει το σωστό δάγκωμα, τότε ο οδοντίατρος θα πρέπει ή να το τοποθετήσει πίσω στη σωστή θέση, ή ακόμα και να το αφαιρέσει στην περίπτωση που η μετακίνηση είναι πολύ σοβαρή. Ο λόγος που χρειάζεται η εξαγωγή σε τέτοια σοβαρή μετακίνηση είναι γιατί η προσπάθεια του οδοντίατρου να βάλει πίσω στη σωστή θέση το παιδικό δόντι μπορεί να οδηγήσει σε τραύμα του σπέρματος του μονίμου δοντιού που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη ρίζα του παιδικού δοντιού( εικόνα ….)

3)Η εμβύθιση δηλαδή το σφήνωμα του δοντιού προς τα πάνω μέσα στο κόκκαλο της γνάθου αποτελεί το συχνότερο τραυματισμό στη νεογιλή οδοντοφυΐα. Σε τέτοια περίπτωση θα δείτε το δοντάκι του παιδιού να χάνεται μέσα στα ούλα ή να φαίνεται πολύ μικρότερο από ότι ήταν και μάλιστα ορισμένες φορές να εξαφανίζεται εντελώς μέσα στα ούλα. Παρόλη την τραγική εμφάνιση των δοντιών αυτών αμέσως μετά τον τραυματισμό, στις πλείστες των περιπτώσεων το δοντάκι επανέρχεται από μόνο του στην αρχική του θέση σε διάστημα 1-4 μηνών ανάλογα με την έκταση της εμβύθισης. Σε άλλες περιπτώσεις το δόντι θα αγκυλωθεί, δηλαδή θα κολλήσει με το κόκκαλο και δεν θα τα καταφέρει να ανατείλει. Σε τέτοια περίπτωση ο οδοντίατρος θα πρέπει να αφαιρέσει το δόντι, ώστε να μην εμποδίσει την σωστή ανατολή του μονίμου δοντιού το οποίο βρίσκεται ακριβώς κάτω από το παιδικό(εικόνα…….). Σε αντίθεση με τα μόνιμα δόντια, τα παιδικά δόντια όταν πέσουν μαζί με τη ρίζα δεν επανατοποθετούνται (δεν τα βάζουμε πίσω) στην αρχική τους θέση.

Αυτό θα οδηγούσε σε βάναυσο τραυματισμό του σπέρματος του μονίμου δοντιού που όπως αναφέραμε και πριν βρίσκεται ακριβώς από κάτω (εικόνα…)και σε πολύ χαμηλή πιθανότητα επιτυχία της επανευφύτευσης.Επανευφυτευμένα παιδικά δόντια συνήθως δεν πετυχαίνουν να σταθεροποιηθούν στα ούλα, νεκρώνονται ή απορροφάται η ρίζα τους.

Στα μόνιμα δόντια εάν η χαλάρωση είναι ελαφριά δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία συνήθως, αλλά εάν το δόντι κουνιέται έντονα τότε θα πρέπει να ακινητοποιηθεί την ίδια κιόλας μέρα. Εάν δε, το δόντι αλλάξει θέση έστω και λίγο, θα πρέπει ο οδοντίατρος να το τοποθετήσει στη αρχική του θέση επίσης την ίδια μέρα πριν μονιμοποιηθεί στη λάθος θέση. Εάν περάσουν πάνω από 24 ώρες από την ώρα του τραύματος καθίσταται πλέον αδύνατο να μπορέσει ο οδοντίατρος να επανατοποθετήσει στη σωστή θέση το δόντι και θα πρέπει πλέον να τοποθετηθούν σιδεράκια για την επαναφορά του δοντιού στη σωστή θέση.

Τι πρέπει να κάνουμε, όταν το μόνιμο δόντι βγήκε ολόκληρο από τη θέση του (ολική γόμφωση);

1)Βρίσκουμε το δόντι. Το δόντι το πιάνουμε όχι από τη ρίζα -για να μη καταστρέψουμε τα κύτταρα της ρίζας που είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία της εμφύτευσης- αλλά από την μύλη και το ξεπλένουμε με νερό.

2)Δίχως να φοβόμαστε, ζητούμε από το παιδί να ανοίξει το στόμα του και το επανατοποθετούμε στην αρχική του θέση, ζητώντας να κλείσει το στόμα του δαγκώνοντας μία γάζα ή οποιοδήποτε άλλο καθαρό ρούχο για να κρατά το δόντι σταθερό.

3)Αν δεν μπορούμε να το βάλουμε στην αρχική του θέση, τότε βάζουμε το δόντι σε ένα δοχείο με γάλα (όχι σε νερό). Αν δεν υπάρχει η πιθανότητα στο γύρω χώρο να βρούμε γάλα, τότε ζητούμε από το παιδί να βάλει το δοντάκι κάτω από την γλώσσα του και να το κρατήσει εκεί μέχρι να πάμε στον πλησιέστερο οδοντίατρο. Ο λόγος που το βάζουμε σε γάλα είναι γιατί το γάλα σε αντίθεση με το νερό έχει την ιδιότητα να διατηρεί τα κύτταρα της ρίζας του δοντιού ζωντανά για αρκετή ώρα μέχρι που να φτάσει το παιδί σε οδοντίατρο.

4)Στη συνέχεια ο οδοντίατρος θα τοποθετήσει σωστά το δόντι και θα το ακινητοποιήσει για λίγες μέρες μέχρι αυτό να σταθεροποιηθεί. Στη συνέχεια το δόντι θα χρειαστεί συχνή παρακολούθηση λόγω των συχνών επιπλοκών που είναι μεταξύ άλλων, η απορρόφηση της ρίζας του δοντιού που έχει ως συνέπεια την απώλεια του, η αγκύλωση του δηλαδή η συγκόλληση του με το κόκκαλο, όπως και η νέκρωση του νεύρου και η ανάγκη απονεύρωσης του η οποία είναι εξαιρετικά συχνή.

 

1)ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ(Λευκά Σφραγίσματα)

Η συνθετική ρητίνη (λευκό σφράγισμα δοντιού) είναι ένα πολυμερές υλικό το οποίο μπορεί να κολλήσει στον οδοντικό ιστό και να αντικαταστήσει ένα τμήμα του δοντιού που λείπει

Με τα λευκά σφραγίσματα μπορούμε :

• να αντικαταστήσουμε τα μαύρα σφραγίσματα με αισθητικά λευκά σφραγίσματα
• να κλείσουμε κενά ανάμεσα στα δόντια
• να συμπληρώσουμε λευκό σφράγισμα σε κίτρινες περιοχές που έχουν φθορά (όπως για παράδειγμα κοπτικές επιφάνειες των δοντιών της κάτω γνάθου)
• να καλύψουμε αυχενικά με λευκό σφράγισμα τα δόντια που έχουν ευαισθησία
• να αντικαταστήσουμε τα παλιά λευκά σφραγίσματα που έχουν απορροφήσει χρωστικές

Τα σφραγίσματα ρητίνης έχουν ως πλεονέκτημα :

• την υψηλή αισθητική, καθώς δεν ξεχωρίζουν από το φυσικό δόντι
• την επιδιόρθωση γωνίας που έχει σπάσει κατά την μάσηση ή λόγω ατυχήματος ή ακόμα και λόγω τριγμού
• απαιτούν λιγοστό χρόνο
• ολοκληρώνονται σε μια μόνο επίσκεψη στον οδοντίατρο
• έχουν άριστη αναμενόμενη αντοχή
• το ίδιο υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την βελτίωση της όψης των μπροστινών δοντιών (bonding)

                         ΠΡΙΝ                                                                  ΜΕΤΑ

 

                        ΠΡΙΝ                                                                        ΜΕΤΑ

 

                      ΠΡΙΝ                                                                         ΜΕΤΑ

 

 

2)ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΔΟΝΤΙΩΝ ΝΕ ΕΝΔΟΡΙΖΙΚΟ ΑΞΟΝΑ

Ο Άξονας (δοντιού) είναι    ” Συγκρατητικό μέσο που μπαίνει σε απονευρωμένα(ενδοδοντικά θεραπευμένα)δόντια για να κρατήσει το υλικό ανασύστασης πχ σφράγισμα ή να αντικαταστήσει μεγάλη απώλεια δοντιού σε περίπτωση που πρέπει να μπει στεφάνη”.

Όταν έχουμε απώλεια οδοντικής ουσίας, είναι δηλαδή πολύ κατεστραμμένη η μύλη του δοντιού, κάνουμε ανασύσταση (χτίσιμο) του δοντιού προσπαθώντας να ανακατασκευάσουμε το δόντι έτσι ώστε να μιμηθούμε το δόντι στην αρχική του κατάσταση. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια των σύνθετων ρητινών, ενδορριζικών αξόνων, καρφίδων και υαλονήματων. Όταν υπάρχει ένα σπασμένο δόντι ή αρκετά κατεστραμμένο, με μεγάλη απώλεια οδοντικής ουσίας, μπορούμε να το ξαναχτίσουμε με τη χρήση διάφορων υλικών με άριστα αποτελέσματα. Για δημιουργία αξιόπιστης συγκράτησης του κολοβώματος σε περιπτώσεις μεγάλης απώλειας των σκληρών οδοντικών ιστών στη μύλη του δοντιού τα υαλονήματα θεωρούνται τώρα η καλύτερη λύση. Είναι ρητινώδης άξονες ενισχυμένες με υαλονήματα και συνδυάζουν υψηλή ποιότητα με ευκολία χρήσης. Είναι κατασκευασμένες από πολυαιθυλένιο υψηλού μοριακού βάρους και η επιφάνειά τους είναι κατεργασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει καλύτερος δεσμός με το σφράγισμα.

 

1)ΠΟΛΦΟΤΟΜΗ

ΠΟΛΦΟΤΟΜΗ  είναι η επέμβαση κατά την οποία αναιρείται το μηλικό τμήμα του πολφού ενώ αφήνεται άθικτο το ριζικό τμήμα του το οποίο καλύπτεται με κάποιο υλικό με σκοπό να προαχθεί η επούλωση στο σημείο της τομής και  εναπομείνας πολφός να διατηρηθεί εν υγεία και ζωή .

 

ΕΝΔΕΙΞΗΣ  :

1) Σε νεογιλά που υπάρχει αποκαλύψει πολφού και κρίνεται σκόπιμη η διατήρηση του δοντιού .

2) Σε μόνιμα δόντια όταν υπάρχει αποκάλυψη πολφού και δεν έχει διαθλασθεί η ρίζα .

3) Σε περίπτωση βλάβης του πολφού όταν η ενδοδοντική θεραπεία παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες όπως σε πολύ κεκαμενες ρίζες .

 

 

 

2)ΕΝΔΟΔΟΝΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ(Απονεύρωση)

ΕΝΔΟΔΟΝΤΙΚΗ  ΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗ  είναι η θεραπεία για την απομάκρυνση του μολυσμένου φλεγμαίνοντα  ,νεκρού πολφού ( νεύρου) ,καθαρισμός και απολύμανση του ριζικού σωλήνα του δοντιού και τέλος έμφραξη με ειδικό υλικό .

Οι πιο συχνές αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν στη απονεύρωση ενός δοντιού είναι :

1)      Εκτεταμένη τερηδόνα (σάπιο δόντι )

2)      Βαθιά σφραγίσματα

3)      Τραύμα του δοντιού από χτύπημα

4)      Ράγισμα στα δόντια

5)      Περιοδοντική νόσος

Η θεραπεία είναι ανώδυνη και γίνεται με τοπική αναισθησία . Σκοπός της Ε.Θ. είναι η διατήρηση του δοντιού στο φραγμό –στόμα και η αποφυγή της εξαγωγής .

Το οδοντιατρείο του Dr.ΚΟΝΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ διαθέτη σύγχρονο  τεχνικό εξοπλισμό για την θεραπεία των απονευρωμένων δοντιών όπως :

 Ψηφιακή Ακτινογραφία   KODAK RVG 2100

Εντοπιστή Ακροριζίου    MORITA DENTA PORT ZX

Μηχανοκήνιτη  συσκευή ενδοδοντίας X-SMART DENSPLY  

Loupe ORASCOPTIC

Ρίνες  PROTEPER  &  PROFILE

Τα απονευρωμένα δόντια δεν έχουν πολφό για να τα διατηρεί ζωντανά και γι’αυτό το λόγο γίνονται εύθρυπτα  και σπάνε εύκολα . Συνιστάται μετά κάπιο χρονικό διάστημα το οποίο προβλέπει ο οδοντίατρος τοποθετείται θήκη για να αντέξει στις μασητικές δυνάμεις .

 

1)ΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΝΤΙΩΝ

Τα δόντια εξάγονται για διάφορους λόγους.

Βλάβη των δοντιών που οφείλεται σε σπάσιμο ή φθορά.

Σοβαρή τερηδόνα ή λοίμωξη (οξύ ή χρόνιο φατνιακό απόστημα).

Υπεράριθμα δόντια που εμποδίζουν άλλα δόντια να ανατείλουν.

Προετοιμασία για  ορθοδοντική θεραπεία (σιδεράκια).

Δόντια τα οποία δεν μπορούν να αποκατασταθούν ενδοοδοντικά.

Κάταγμα δοντιού.

Δυσπλασία των δοντιών

Δόντια που προκαλούν πρόβλημα στην εφαρμογή ή την εμφάνιση των οδοντοστοιχιών.

Δόντια με κακή εμφάνιση.

Πριν την εξαγωγή, η περιοχή γύρω από το δόντι αναισθητοποιείται. Οι οδοντίατροι χρησιμοποιούν ένα τοπικό αναισθητικό για να μουδιάσουν την περιοχή του στόματος στην οποία θα πραγματοποιηθεί η εξαγωγή.

Για μια απλή εξαγωγή, αφού η περιοχή αναισθητοποιηθεί, χαλαρώνει η επαφή του δοντιού με το ούλο με την βοήθεια ενός εργαλείου που λέγεται εξαγωγέας και στην συνεχεία το δόντι απομακρύνεται με την βοήθεια οδοντιατρικής λαβίδας. Ο οδοντίατρος τότε ίσως θελήσει να λειάνει και να αναδιαμορφώσει το υποκείμενο οστό. Όταν τελειώσει και με αυτό, τότε μπορεί να κλείσει την περιοχή με ράμματα.

 

 

2)ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΞΑΓΩΓΗ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΩΝ

Χειρουργική εξαγωγή έγκλειστων δοντιών

Έγκλειστα ονομάζονται τα δόντια που δεν έχουν ανατείλει στο χρόνο που φυσιολογικά έπρεπε ,
αλλά και παραμένουν μέσα στις γνάθους , όπου περιβάλλονται από κόκαλο και ούλα .Συνήθως
παραμένουν έγκλειστα γιατί δεν υπάρχει επαρκής χώρος να ανατείλουν ή γιατί τα νεογιλά δόντια
δεν έχουν πέσει στην ώρα τους ή άλλο ανατομικό ,αναπτυξιακό ή παθολογικό λόγω .Οι τρίτοι γομφίοι (φρονιμίτες) είναι τα δόντια που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη συχνότητα εγκλεισμού και πρέπει να αναιρούνται για τους εξής λόγους :

1) Όταν υπάρχου υποτροπιάζουσες φλεγμονές (περιστεφανίτιδα) .
2) Όταν παρατηρείται εκτεταμένος τερηδονισμός ή κάταγμα του δοντιού .
3) Σε περίπτωση περιακρορριζικής αλλοίωσης ή νόσων του οδοντοθυλακίου (κύστες) .
4) Όταν αποτελούν την αιτία δημιουργίας αποστήματος .
5) Σε περιπτώσεις σοβαρή περιοδοντικής νόσου .
6) Προφυλακτικά σε ειδικές περιπτώσεις .
7) Για διευκόλυνση επανορθωτικής οδοντιατρικής θεραπείας (π.χ. τοποθέτηση γέφυρας ή
οδοντοστοιχίας )
8) Όταν προκαλούν απορρόφηση γειτονικών δοντιών
9) Όταν βρίσκονται σε άμεση σχέση με γραμμή κατάγματος της γνάθου .
10)Όταν έχει άμεση σχέση με νεόπλασμα .
11)Για ανάγκες ορθοδοντικής θεραπείας (συνωστισμός δοντιών ) .

Η αφαίρεση των έγκλειστων δοντιών γίνεται σε νεαρή ηλικία 16-21 ετών όταν οι κίνδυνοι για
επιπλοκές είναι λιγότεροι .

 

3)ΑΚΡΟΡΙΖΕΚΤΟΜΗ

Ακρορριζεκτομή ή περιακρορριζική χειρουργική είναι χειρουργική μέθοδος απομάκρυνσης του κατώτατου τμήματος της ρίζας ενός δοντιού[1], προκειμένου το τελευταίο να διασωθεί από προϋπάρχουσα φλεγμονή εντός της πολφικής του κοιλότητας και να διατηρηθεί στο στόμα. Θεωρείται το έσχατο μέσο στο οποίο καταφεύγει ο θεράπων γενικός οδοντίατρος ή γναθοχειρουργός, πριν την εξαγωγή.

Σε περιπτώσεις ιδιαίτερα στενών ή κεκαμμένων ριζικών σωλήνων, όπου η εφαρμοσθείσα για διάφορους λόγους ενδοδοντική θεραπεία πιθανόν να είναι ατελής, εφαρμόζεται η ακρορριζεκτομή αφού έχουν αποτύχει απόπειρες για επανάληψη της θεραπείας και η φλεγμονή παραμένει στην περιακρορριζική περιοχή ως χρόνια παθολογική κατάσταση (απόστημα ή κοκκίωμα), γεγονός που επιβεβαιώνεται από τον ακτινογραφικό έλεγχο. Επίσης σε περιπτώσεις κατάγματος ή διάτρησης της ρίζας, η ακρορριζεκτομή είναι η θεραπεία εκλογής.

Η ακρορριζεκτομή αποτελεί μια απλή χειρουργική επέμβαση που μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε οδοντιατρείο, αρκεί να τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες αντισηψίας. Γίνεται με την βοήθεια τοπικής αναισθησίας όπως και το οποιοδήποτε σφράγισμα ή μια απλή εξαγωγή.

Κατά την ακρορριζεκτομή, δια μέσου μιας τρύπας που ανοίγουμε στο κόκαλο στο ύψος του τέλους της ρίζας του δοντιού (στο τελευταίο 1/3 της), κόβουμε το ακραίο τμήμα της, αφαιρούμε κάποια κύστη εφόσον υπάρχει και καθαρίζουμε την περιοχή από παθολογικούς ή μολυσμένους ιστούς.

 

Τέλος σφραγίζουμε ανάστροφα τη ρίζα στο σημείο που κόπηκε (ανάστροφη έμφραξη) και στην συνέχεια ράβουμε το τραύμα. Τα ράμματα αφαιρούνται μετά από μία εβδομάδα. Η πρόγνωση για το δόντι είναι πάρα πολύ καλή, ενώ με μια ακτινογραφία μετά από ένα εξάμηνο ελέγχουμε την επιτυχία της επέμβασης.

 

4)ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΚΥΣΤΗΣ

 

Στα οστά της άνω και της κάτω γνάθου πολύ συχνά δημιουργούνται κοιλότητες που ονομάζονται κύστεις. Οι κοιλότητες αυτές τις περισσότερες φορές περιβάλλονται από μία μεμβράνη και περιέχουν υγρό. Είναι απολύτως καλοήθεις και δημιουργούνται είτε αυτόματα είτε από νεκρά δόντια.

Σταδιακά μεγαλώνουν, καταστρέφουν το κόκαλο και επεκτείνονται και σε γειτονικά ανατομικά μόρια όπως το ιγμόρειο. Επιπλέον δημιουργούν προβλήματα όπως μολύνσεις και αποστήματα, απώλεια γειτονικών δοντιών που χάνουν σταδιακά τη στήριξή τους και, σε παραμελημένες  περιπτώσεις, ακόμη και κατάγματα των γνάθων.

Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται από την εξάλειψη της αιτίας που τις δημιούργησε. Στις περιπτώσεις που αιτία είναι ένα ή περισσότερα δόντια επιβάλλεται η ενδοδοντική  θεραπεία (απονεύρωση) ή, στη χειρότερη περίπτωση, η εξαγωγή των δοντιών αυτών. Εάν οι βλάβες είναι μικρές, η επιτυχημένη ενδοδοντική θεραπεία μόνη της αρκεί για να τις θεραπεύσει.

Σε μεγαλύτερες κύστεις ή σε κύστεις που δεν οφείλονται σε προβλήματα των δοντιών, επιβάλλεται η άμεση χειρουργική τους αφαίρεση. Η χειρουργική ικανότητα και η εμπειρία του ειδικευμένου γναθοχειρουργού εγγυώνται την γρήγορη και ανώδυνη ολοκλήρωση της επέμβασης, η οποία μπορεί να γίνει τις περισσότερες φορές, με τοπική αναισθησία, στο χώρο του ιατρείου. Η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και η επιμέλεια του ασθενή στην εφαρμογή των μετεγχειρητικών οδηγιών, εξασφαλίζουν μία ομαλή και σύντομη αποκατάσταση χωρίς καθόλου ταλαιπωρία.

Σε κάποιες περιπτώσεις που η βλάβη είναι εκτεταμένη, πιθανόν λόγω καθυστερημένης διάγνωσης ή αντιμετώπισης, ενδείκνυται η χειρουργική τους αντιμετώπιση με μέθη και τοπική αναισθησία ή ακόμη και με γενική αναισθησία.

 

 

Α) ΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ

1)ΟΛΙΚΕΣ ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΕΣ

Ολικές οδοντοστοιχίες

Οι ολικές οδοντοστοιχίες (μασέλες) είναι κινητές προσθετικές εργασίες που κατασκευάζονται για ασθενείς οι οποίοι έχουν χάσει τα δόντια της μίας ή και των δύο γνάθων τους. Η ολική οδοντοστοιχία είναι ένα τεχνητό υποκατάστατο των φυσικών δοντιών και στη συνηθέστερη μορφή της αποτελείται από μια ακρυλική βάση πάνω στην οποία είναι τοποθετημένα στην κατάλληλη θέση δόντια ακρυλικά ή πορσελάνινα.

Η κατασκευή μιας ολική οδοντοστοιχία απαιτεί ειδικές γνώσεις που μόνο ο οδοντίατρος διαθέτει. Το πρώτο βήμα για την κατασκευή μιας ο. ο. είναι η λήψη από τον οδοντίατρο λεπτομερούς ιστορικού που αφορά τόσο την γενική υγεία όσο και τη στοματική κατάσταση του ασθενούς. Ακολουθεί η κλινική εξέταση και η λήψη αποτυπωμάτων (μέτρων). Στη συνέχεια γίνονται οι λεγόμενες καταγραφές που θα δείξουν τη θέση που πρέπει να έχουν τα τεχνητά δόντια έτσι ώστε να φαίνονται αισθητικά ωραία και να λειτουργούν κατά το δυνατόν αρμονικά. Συνήθως απαιτούνται μια ή περισσότερες δοκιμές (πρόβες) μετά από τις οποίες ακολουθεί η ολοκλήρωση και παράδοση της . Συνολικά απαιτούνται κατά μέσο όρο 6–8 ραντεβού.

Όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει τέλειο τεχνητό υποκατάστατο των υγιών δοντιών (γι’ αυτό και η πρόληψη είναι πάρα πολύ σημαντική-προσέχουμε τα δόντια μας για να τα έχομε μέχρι τα γεράματα). Κατά συνέπεια, ο ασθενής που θα “φορέσει ” ολική οδοντοστοιχία, αναπόφευκτα θα περάσει από κάποιο στάδιο προσαρμογής κατά τη διάρκεια του οποίου θα πρέπει να επιδείξει αρκετή υπομονή και επιμονή. Τις ολική οδοντοστοιχία θα πρέπει να μάθει ο ασθενής να τις χρησιμοποιεί. Οι τυχόν τραυματικές εμπειρίες της αρχικής φάσης δεν θα πρέπει να τον απογοητεύσουν. Το πόσο γρήγορα θα συνηθίσει κάποιος τις καινούργιες οδοντοστοιχίες εξαρτάται από την ηλικία, τη γενική υγεία, την κατάσταση των ούλων και των μυών, τυχόν προηγούμενη εμπειρία με οδοντοστοιχίες κ.λ.π. Επομένως, ειδικά τις πρώτες εβδομάδες, ο ασθενής θα πρέπει να βρίσκεται σε επαφή με το γιατρό του, ο οποίος μπορεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα παρουσιαστούν όπως για παράδειγμα είναι οι τραυματισμοί “χτυπήματα” των ουλών από τις ολικές οδοντοστοιχίες, προβλήματα φώνησης, δυσκολίες στη μάσηση κ.λ.π Αφού περάσει το πρώτο στάδιο προσαρμογής και ο ασθενής μάθει να χρησιμοποίει ικανοποιητικά τις ολικές οδοντοστοιχίες του, πάλι θα πρέπει να γίνεται ένας έλεγχος από τον οδοντίατρο τουλάχιστον ανά εξάμηνο, για να ελέγχεται η κατάσταση του στόματος αλλά και των οδοντοστοιχιών. Επειδή το οστούν (κόκαλο) και τα ούλα μετά την απώλεια των φυσικών δοντιών απορροφώνται (υποχωρούν) λόγω μιας δια βίου συνεχιζόμενης και μη αντιστρεπτής διαδικασίας που λαμβάνει χώρα, οι ο. ο. θα χρειαστούν κάποια στιγμή αναγόμωση (γέμισμα) για να εφαρμόσουν ξανά ικανοποιητικά πάνω στα ούλα. Πρέπει βέβαια να τονιστεί ότι οι ολικές οδοντοστοιχίες δεν είναι ότι καλύτερο μπορεί να προσφέρει ο οδοντίατρος στους ασθενείς του . Ο οδοντίατρος είναι και πάλι ο μόνος αρμόδιος για να κρίνει το πότε και με ποιόν τρόπο θα γίνει αυτό. αυτό. Τις χρησιμοποιούμε γενικά σε δύο περιπτώσεις:
α) Όταν είναι αδύνατον να κατασκευαστεί άλλου είδους προσθετική εργασία που να είναι πιο σταθερή (π.χ. όταν είναι αδύνατη η τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων που θα στηρίζουν κάποια τέτοια εργασία).
β) για οικονομικούς λόγους δεδομένου ότι γενικά είναι μια πιο φθηνή κατασκευή σε σχέση με άλλες προσθετικές εργασίες.

Είναι μεγάλο λάθος να πιστεύουν οι ασθενείς ότι βγάζοντας όλα τους τα δόντια και βάζοντας ολικές οδοντοστοιχίες θα λύσουν και όλα τα οδοντιατρικά τους προβλήματα. Δυστυχώς οι ολικές οδοντοστοιχίες έχουν εγγενείς αδυναμίες και περιορισμούς ως προς τη μάσηση της τροφής (π. χ. είναι πολύ δύσκολο να κόψει κάτι με τα μπροστινά δόντια ή να μασήσει σκληρές τροφές χωρίς να εκτοπιστούν οι ολικές οδοντοστοιχίες). Αυτό γίνεται κατανοητό από το γεγονός ότι οι δεν συγκρατούνται από φυσικά δόντια ή εμφυτεύματα αλλά απλώς “κάθονται” πάνω στα ούλα.
Στις μέρες μας η χρήση των ολικών οδοντοστοιχιών λόγω της χρήσης οδοντικών εμφυτευμάτων .

 

 

2)ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΕΣ

Μερικές οδοντοστοιχίες

Οι Μερικές Οδοντοστοιχίες αντικαθιστούν λίγα ή περισσότερα δόντια και στηρίζονται στα υπόλοιπα
με μεταλλικά άγκιστρα ή κρυφούς μηχανισμούς (συνδέσμους ακριβείας ή attachments ). Μ.Ο. κάτω γνάθου με συνδέσμους ακριβείας Oι Μ.Ο. αποτελούν την κινητή εναλλακτική λύση για της γέφυρες , στηρίζονται σε μεταλλικόπλαίσιο και προσαρμόζονται σε φυσικά δόντια ή θήκες. Πλεονεκτήματα :

1) Χαμηλό κόστος.
2) Γρήγορη διαδικασία κατασκευής.
3) Καλή αισθητική απόδοση στις περισσότερες περιπτώσεις.
4) Αποκαθιστούν σε μεγάλο βαθμό τη μάσηση ,φώνηση και την αισθητική του
ασθενή που έχασε τα δόντια του και υποστηρίζουν τους μαλακούς ιστούς του προσώπου
(μάγουλα ,χείλη) που αλλοιώνονται μετά την απώλεια τους .
                                                      Μ.Ο κάτω γνάθου με attachment

 

Μεταλλικά άγκιστρα

Σύνδεσμοι ακριβείας

 

 

3)ΘΕΡΜΟΠΛΑΣΤΙΚΑ

 Τα θερμοπλαστικά υλικά είναι διαθέσιμα στην προσθετική οδοντιατρική τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτό που κάνει αυτές τις οδοντοστοιχίες διαφορετικές από τις παραδοσιακές μερικές οδοντοστοιχίες είναι το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένα και πώς γίνονται.

κατασκευασμένα και πώς γίνονται.

Σε αντίθεση με το ακρυλικό οδοντοστοιχιών , είναι κατασκευασμένα από θερμοπλαστικό νάιλον ρητίνη που είναι εξαιρετικά λεπτή, πολύ ευέλικτο (σκεφτείτε πιο άνετο για μάσημα και πιο εύκολη ομιλία) και είναι περισσοτερό ανθεκτικό από τις παραδοσιακές ακρυλικές οδοντοστοιχίες. Το υλικό που δεν απορροφά οσμές ή λεκέδες, και αν οι ασθενείς υποφέρουν από αλλεργίες σε ακρυλικό ή ορισμένα μέταλλα, είναι μια μεγάλη επιλογή. Δεν περιέχει δισφενόλες (BPAs) και θεωρείται το πιο βιοσυμβατό υλικό.

Μερικοί ασθενείς αισθάνονται ότι η συσκευή «εξαφανίζεται» ή είναι «αόρατη» στο στόμα τους, έτσι οι αισθητική του είναι πολύ ανώτερη από τα συμβατικά ακρυλικά / μετάλλου μερικών οδοντοστοιχιών και  πολύ ελαφρότερες. Τα ειδικά άγκιστρα κατασκευάζονται από το ίδιο υλικό και έχουν υψηλή αισθητική και αντοχή.

Το κόστος μπορεί να είναι ελαφρώς υψηλότερη από ό, τι τα συμβατικά ακρυλικά μερική οδοντοστοιχία, διότι η κατασκευή και το φινίρισμα στο εργαστήριο έχουν αυξημένο κόστος, αλλά το αποτέλεσμα αξίζει τον κόπο.

 

 

4)ΑΝΑΓΩΜΟΣΗ ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΑΣ

Η μακροχρόνια χρήση οδοντοστοιχιών, μπορεί να οδηγήσει σε κακή εφαρμογή τους. Αυτό που συμβαίνει με το πέρασμα του χρόνου είναι πως το οστό και τα ούλα που βρίσκονται κάτω από την οδοντοστοιχία, απορροφώνται καθώς η οδοντοστοιχία πιέζει τους ιστούς πάνω στους οποίους στηρίζεται.Έτσι αυτοί συρρικνώνονται με αποτέλεσμα να δημιουργείται κενό ανάμεσα στην οδοντοστοιχία και στα ούλα που βρίσκονται από κάτω. Η οδοντοστοιχία τότε γίνεται χαλαρή, δεν εφαρμόζει σωστά, “πέφτει” ή κινείται πολύ.

Οι παλαιές οδοντοστοιχίες που δεν έχουν καλή συγκράτηση μπορούν να επιδιορθωθούν με αναγόμωση ή “γέμισμα” όπως συνηθίζεται να λέγεται.Κατά την αναπροσαρμογή πρέπει να καλύψουμε το κενό που δημιουργήθηκε κάτω από την οδοντοστοιχία με το κατάλληλο υλικό ώστε η οδοντοστοιχία να εφαρμόζει ξανά σωστά.Η τεχνική προποθέτει την λήψη αποτυπώματος με την οδοντοστοιχία στο στόμα.Το γέμισμα γίνεται στην συνέχεια στο εργαστήριο, με υλικά ίδια με αυτά απο τα οποία είναι κατασκευασμένη η οδοντοστοιχία. Με την τεχνική αυτή η οδοντοστοιχία γίνεται σχεδόν καινούργια, αλλά θα πρέπει να μείνετε χωρίς αυτή για κάποιο διάστημα.Στο ιατρείο μας, προχωρούμε στις αναγομώσεις αυτές σε συνενόηση με το οδοντοτεχνικό εργαστήριο, μειώνοντας τον χρόνο αναμονής στο ελάχιστο.

Μερικές φορές, παρά τις προσπάθειες του οδοντιάτρου και του οδοντοτεχνίτη μπορεί η οδοντοστοιχία σας να μην έχει την απόδοση που επιθυμείτε. Αυτό οφείλεται στο ότι μετά από πολλά χρόνια χρήσης, η ακρολομφία που στηρίζει την οδοντοστοιχία μπορεί να έχει απορροφηθεί σημαντικά και έτσι η συγκράτηση της οδοντοστοιχίας να είναι περιορισμένη.

Σε αυτή την περίπτωση, είναι χρήσιμο να σκεφτείτε την λύση των οδοντικών εμφυτευμάτων. Τα οδοντικά εμφυτεύματα μπορούν να σταθεροποιήσουν μια οδοντοστοιχία και να βοηθήσουν σημαντικά στην ομιλία και στην μάσηση. Επιπλέον τα οδοντικά εμφυτεύματα εμποδίζουν την περαιτέρω απορρόφηση του οστού.

 

Β) ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ

1)ΣΤΕΦΑΝΗ Η ΓΕΦΥΡΑ ΜΕΤΑΛΛΟΚΕΡΑΜΙΚΗ

Στεφάνες Μεταλλοκεραμικές

Oοδοντιατρική στεφάνη (θήκη) είναι μία θήκη που κατασκευάζεται στο εργαστήριο και συγκολλάται στο φυσικό δόντι, καλύπτοντάς το εντελώς.
– Οδοντιατρική γέφυρα είναι το σύνολο από στεφάνες οι οποίες καλύπτουν ένα κενό δηλαδή
ενώνουν το προηγούμενο από το κενό δόντι με το δόντι μετά το κενό

Οι μεταλλοκεραμικές στεφάνες είναι αυτές που χρησιμοποιούνται συχνότερα απ’ όλα τα άλλα είδη
στεφανών . Αποτελούνται από έναν μεταλλικό σκελετό ο οποίος καλύπτεται εξολοκλήρου με
κεραμικό υλικό ( πορσελάνη ). Οι στεφάνες αυτού του τύπου έχουν καλή αισθητική, μεγάλη αντοχή
και ευρύ φάσμα εφαρμογών (πρακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε περίπτωσή
χρειάζεται τοποθέτηση στεφάνης ).

Τοποθετούνται σε περιπτώσεις όπως :

Όταν ένα δόντι έχει χάσει μεγάλο μέρος από την μάζα του, λόγω τερηδόνας, κατάγματος ή άλλης αιτίας και δε μπορεί να αποκατασταθεί με πιο απλή μέθοδο (σφράγισμα, επένθετο κ.λπ.)

Προληπτικά σε δόντια που κινδυνεύουν να σπάσουν (κυρίως απονευρωμένα πίσω δόντια)

Για λόγους αισθητικής: αν θέλουμε να αλλάξουμε χρώμα, σχήμα, διάταξη στα πρόσθια δόντια και δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής πιο συντηρητικής τεχνικής (όψεις, λεύκανση, bonding κ.λπ.)

Μειονέκτημα των μεταλλοκεραμικών στεφανών είναι η παρουσία μεταλλικού σκελετού, ο οποίος αν
και καλύπτεται εντελώς με πορσελάνη προσδίδει μια σχετική αδιαφάνεια στην τελική
αποκατάσταση, ιδίως στο σημείο του αυχένα (δηλαδή κοντά στα ούλα ).

 

 

2)ΣΤΕΦΑΝΗ Η ΓΕΦΥΡΑ ΜΕΤΑΛΟΑΚΡΥΛΙΚΗ

Μεταλλοακρυλλικές στεφάνες

Μεταλλοακρυλλικές στεφάνες : είναι μεταλλικές στο εσωτερικό και έχουν ακρυλική επικάλυψη στην εξωτερική πλευρά (αυτή που φαίνεται στο στόμα).

Οι ακρυλικές αποκαταστάσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στην οδοντιατρική στο παρελθόν, αλλά επειδή έχουν προκύψει υψηλότερη ποιότητα υλικών, έχουν χάσει έδαφος. Το κύριο πλεονέκτημα είναι το χαμηλό κόστος τους και εύκολη κατασκευή, αλλά είναι σημαντικά κατώτερη από την ποερσελάνη . Όταν οι μόνιμες αποκαταστάσεις σχεδιάζονται, θα έχουν πάντα ένα μεταλλικό κέλυφος επί του οποίου ακρυλικό τοποθετείται σε ειδικά παρασκευασμένα περιοχές. Τις περισσότερες φορές, ακρυλικό θα καλύπτει μόνο ορατές περιοχές του στέμματος και δεν μπορεί να τοποθετηθεί στην πλευρά μάσημα του δοντιού λόγω της χαμηλής αντίστασης του.

• Καλή αισθητική
• Δεν αντέχουν στον χρόνο, το ακρυλλικό με τον χρόνο διαβρώνεται και το χρώμα δεν παραμένει σταθερό
• Ο συνδεσμος μεταξύ του μετάλλου και του ακρυλλικού δεν είναι χημικός αλλά καθαρά μηχανικός,με αποτέλεσμα πολλλές φορές το ακρυλλικό να ξεφλουδίζει και να ξεκολλά

 

 

 

 

1)ΟΛΟΚΕΡΑΜΙΚΕΣ ΣΤΕΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΕΣ

Οι ολοκεραμικές είναι νέου τύπου στεφάνες, απαλλαγμένες από μέταλλο , φέρουν έναν πορσελάνινο
σκελετό ο οποίος καλύπτεται με ειδικού τύπου κεραμικό υλικό. Η απουσία μεταλλικού σκελετού
χαρίζει άψογη αισθητική απόδοση και φυσικότητα σε αυτές τις αποκαταστάσεις, οι οποίες μπορούν
πλέον να μιμηθούν την διαφάνεια και τον ιριδισμό του φυσικού δοντιού. Είναι ιδανικές για χρήση
στις πρόσθιες περιοχές όπου ο τροχασμός του δοντιού είναι ελάχιστος.
Το μοναδικό μειονεκτήματα είναι το υψηλό κόστος συγκρινόμενη με άλλα είδη στεφάνων.
Αντενδεικνύεται όταν ο ασθενής ασκεί έντονες μασητικές πιέσεις (βρυγμός) και όταν υπάρχουν
συγκλεισιακά προβλήματα

 

2)ΟΨΕΙΣ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗΣ

Οι ολοκεραμικές όψεις είναι φλούδες πορσελάνης οι οποίες συγκολούνται στην προστομιακή
επιφάνεια των πρόσθιων δοντιών , με σκοπό να διορθώσουν μικρού έως μέτριου βαθμού
ανωμαλίες στη θέση στο σχήμα και στο χρώμα των δοντιών αυτών .
Με τις όψεις μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να γίνει και κλείσιμο των διαστημάτων μεταξύ των
πρόσθιων δοντιών ως εναλλακτική της ορθοδοντικής διευθέτησης του συγκεκριμένου
προβλήματος .

Πλεονεκτήματα :
1) Ελάχιστη αφαίρεση οδοντικής ουσίας
2) Εντυποσιακή αλλαγή χρώματος των δοντιών όταν οι τεχνικές λεύκανσης δεν δίνουν
αποτελέσματα που επιθυμεί ο ασθενείς
3) Οι όψεις προασπίζουν την περιοδοντική υγεία λόγω της υπερουλικής τους παρασκεύης και τον
πολύ εύκολο καθαριζμό τους .
4) Μεγάλη αντοχή και εξαιρετικά δυνατός δεσμός των όψεων με την αδαμαντίνη .

 

3)ΕΝΘΕΤΑ ΕΠΕΝΘΕΤΑ

Τα ένθετα και τα επένθετα ενδιάμεσες  αποκαταστάσεις σε σφράγισμα και θήκη, οι οποίες αποτελούνται από σύνθετη ρητίνη ή πορσελάνη και αποκαθιστούν το δόντι σεβόμενες την οδοντική ουσία που αυτό έχει. Τα ένθετα (inlays) και τα επένθετα(onlays) είναι εξατομικευμένες συγκολούμενες αποκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας που κατασκευάζονται στο εργαστήριο είτε από κεραμικά είτε από ενισχυμένα πολυμερή υλικά. Η μέθοδος αυτή αφορά στην αποκατάσταση «εξασθενημένων» οπίσθιων δοντιών. Έτσι, μεταξύ άλλων, οπίσθια δόντια με εκτεταμένα, αντιαισθητικά μεταλλικά σφραγίσματα, δόντια που έχουν υποβληθεί σε ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) και οπίσθια δόντια που έχουν υποστεί σημαντική απώλεια οδοντικής ουσίας εξαιτίας τραυματισμού ή τερηδόνας είναι υποψήφια για αποκατάσταση με ένθετα & επένθετα.

Yλικά επιλογής είναι τα ολοκεραμικά συστήματα (EMPRES II, IPS e-max) ή τα πολυμερή υλικά (GRADIA) Συγκολλούνται με ειδική τεχνική στα δόντια με την οποία ενισχύεται δεσμός με το δόντι.
Πλεονεκτήματα ένθετων & επένθετων

Αύξηση Αντοχής Δοντιού: Με τη συγκόλληση του ένθετου / επένθετου με ειδικές ρητινώδεις συγκολλητικές κονίες επιτυγχάνεται έως και κατά 75% αύξηση της αντοχής του δοντιού με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα οδοντικού κατάγματος. Αντίθετα, ένα εκτεταμένο σφράγισμα («λευκό» και πολύ περισσότερο μεταλλικό) οδηγεί σε έως και κατά 40% ελάττωση της αντοχής του δοντιού.

Σεβασμός & Διατήρηση Οδοντικών Ιστών: Για την τοποθέτηση τους απαιτείται ελάχιστη αφαίρεση οδοντικών ιστών. Αντίθετα, για την τοποθέτηση μιας στεφάνης (θήκης) είναι αναγκαία η θυσία μεγάλης ποσότητας υγιούς δοντιού. Γι αυτό το λόγο, σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ καλύτερη για την αποκατάσταση του δοντιού η επιλογή ενός επένθετου αντί μιας στεφάνης. Είναι αυτονόητο ότι η κρίσιμη παράμετρος σε αυτή την περίπτωση είναι η ποσότητα αλλά και η τοπογραφία των διαθέσιμων υγιών οδοντικών ιστών.

Υψηλή Αισθητική Απόδοση: Τα σύγχρονα υλικά κατασκευής των ένθετων & επένθετων (κεραμικά και ενισχυμένα πολυμερή) διακρίνονται για τη μοναδική ικανότητα τους απομίμησης των οπτικών ιδιοτήτων του φυσικού δοντιού με αποτέλεσμα να μη γίνονται αντιληπτά ακόμη και από οδοντίατρους!

   

 

 

 

4)ΟΔΟΝΤΙΚΗ ΛΕΥΚΑΝΣΗ

Λεύκανση είναι η τεχνική απομάκρυνσης των δυσχρωμιών από τα δόντια και η δημιουργία ενός λευκότερου και λαμπερότερου χαμόγελου. Είναι ανώδυνη διαδικασία και γίνεται χωρίς αναισθησία.

Οι οδοντικές δυσχρωμίες οφείλονται σε πληθώρα παραγόντων που μπορούν να ενσωματωθούν ή και να απορροφηθούν από τους ιστούς των δοντιών κατά τη διάπλασή τους ή και μετά την ανατολή τους στη στοματική κοιλότητα όπως: καφές , τσάι, καπνός, αναψυκτικά, τραυματισμοί, απονευρώσεις, γήρανση, παλιές εμφράξεις και διάφορα φάρμακα.

Η Λεύκανση μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους. Η επιλογή του τρόπου γίνεται ανάλογα με το χρώμα που έχουν τα δόντια του ασθενούς πριν την Λεύκανση :

• Λεύκανση στο οδοντιατρείο
• Λεύκανση στο σπίτι
• Συνδυασμός λεύκανσης στο οδοντιατρείο και στο σπίτι

1) Η Λεύκανση στο οδοντιατρείο γίνεται με ζελέ υπεροξειδίου του υδρογόνου 35% και με Laser , αφού έχει προηγηθεί καθαρισμός των δοντιών από τρυγία και στίλβωση των δοντιών. Η μέθοδος αυτή έχει γρηγορότερα και εντυπωσιακά αποτελέσματα σε σχέση με την τεχνική στο σπίτι, καθώς το υλικό επιδρά σε βαθύτερα στρώματα των δοντιών. Είναι πιο επιθετική μέθοδος γι αυτό πρέπει να ελέγχεται από τον οδοντίατρο.

2) Η Λεύκανση στο σπίτι γίνεται με πλαστικά δισκάρια τα οποία εφαρμόζουν ακριβώς στα δόντια του ασθενούς και με ζελέ από υπεροξείδιο του καρβαμιδίου 10-16-22%. Το ζελέ τοποθετείται στο δισκάριο, το οποίο αμέσως μετά εισέρχεται στο στόμα και παραμένει εκεί από 5-8 ώρες ανάλογα με την περιεκτικότητα του υλικού, είτε κατά τη διάρκεια της ημέρας είτε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η θεραπεία διαρκεί 2 εβδομάδες περίπου.

3) Ο συνδυασμός των δύο τεχνικών δίνει άριστα αποτελέσματα σε δύσκολες χρώσεις των δοντιών.

Το αποτέλεσμα της λεύκανσης δεν διαρκεί επ’ αόριστον. Με τη συστηματική όμως, ανά εξάμηνο χορήγηση αναμνηστικών δόσεων στο σπίτι μπορούμε να διατηρήσουμε το αποτέλεσμα.

Η λεύκανση είναι πιο επιτυχής σε κίτρινα δόντια, λιγότερο σε καφέ δόντια και ακόμη πιο δύσκολα σε γκρι δόντια.

Η λεύκανση δεν μπορεί να μεταβάλλει το χρώμα των υλικών αποκαταστάσεων, όπως λευκά σφραγίσματα, πορσελάνες και οδοντοστοιχίες.

 

1)ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ

Την τελευταία δεκαετία η μεγαλύτερη επανάσταση στην οδοντιατρική είναι η ψηφιακή της εξελίξη. Η ψηφιακή τεχνολογία εισβάλλει με ταχύτατους ρυθμούς στην οδοντιατρική πράξη. Η σύγχρονη αισθητική οδοντιατρική ενσωματώνει και χρησιμοποιεί με απλό τρόπο στην καθημερινή πράξη την ψηφιακή τεχνολογία για να προσφέρει στον κάθε ασθενή ένα ολοκληρωμένο χαμόγελο βιολογικά ,λειτουργικά και αισθητικά προβλέψιμο, ακολουθώντας μία σειρά από σταθερές και προβλέψιμες διαδικασίες .

Το DSD digital Smile Design ή αλλιώς ο ψηφιακός σχεδιασμός χαμόγελου είναι μία προηγμένη ψηφιακή διαδικασία που χρησιμοποιούμε, για να σχεδιάσουμε το νέο χαμόγελο του ασθενή μας . Αποτελεί ένα πρωτόκολλο, με τη χρήση του οποίου είναι δυνατός ο σχεδιασμός του χαμόγελου του ασθενούς και η οπτικοποίηση του αποτελέσματος αισθητικών παρεμβάσεων στο στόμα, πριν από την πραγματοποίησή τους. Επιπροσθέτως, ο ασθενής μπορεί και επιβάλλεται να συμμετάσχει στην όλη διαδικασία ,εκφράζοντας τις σκέψεις, τις προσδοκίες και τις επιθυμίες του και με αυτό τον τρόπο γίνεται συν-σχεδιαστής της ίδιας του της θεραπείας.

 

Η όλη ιδέα βασίζεται στην ανάλυση των αναλογιών προσώπου και των δοντιών του ασθενούς, χρησιμοποιώντας μια προκαθορισμένη σειρά από υψηλής ποιότητας ψηφιακές φωτογραφίες και βίντεο. Η ανάλυση αυτή παρέχει μια μοναδική κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στα δόντια, τα ούλα, τα χείλη, το χαμόγελο με τα χαρακτηριστικά και τις εκφράσεις του προσώπου.

Παράλληλα, στο σχεδιασμό ενσωματώνονται στοιχεία που αφορούν την προσωπικότητα του ασθενούς και την εικόνα που θέλει να προβάλει, την αίσθηση και την πρώτη εντύπωση που θέλει να δημιουργεί στους άλλους με το χαμόγελό του. Εν συνεχεία, με τη χρήση κατάλληλων ψηφιακών εργαλείων σχεδιάζεται το χαμόγελο του ασθενούς και παρουσιάζεται σε αυτόν σε μια κατανοητή παρουσίαση, όπου είναι δυνατόν να συγκρίνει την τωρινή του εικόνα με εκείνη που θα παρουσιάζει μετά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης.

Ενίοτε, είναι δυνατή η κατασκευή στο ιατρείο και η τοποθέτησή στο στόμα του ασθενούς ενός προσωρινού προπλάσματος (mock-up), που τον βοηθά να οπτικοποιήσει καλύτερα το τελικό αποτέλεσμα. Κι όλα αυτά, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί η παραμικρή παρέμβαση (τρόχισμα) στα δόντια του ασθενούς. Όλες οι ψηφιακές μετατροπές και παρεμβάσεις, αφενός είναι μετρήσιμες αφετέρου αποθηκεύονται με τη μορφή ηλεκτρονικού αρχείου, το οποίο και προωθείται στον οδοντοτεχνίτη προκειμένου να «αντιγραφούν» όλες οι παράμετροι και να «μεταφερθούν» στην τελική αποκατάσταση του ασθενούς.

Το DSD με εμπνευστές τον Christian Coachman και τον Livio Yoshinaga συμβάλλει στην ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας των αισθητικών οδοντιατρικών θεραπειών.Ο Ψηφιακός Σχεδιασμός Χαμόγελου είναι ο κρίκος επικοινωνίας που λείπει μεταξύ στο τι φαντάζεται ο ασθενής , τι οραματίζεται ο οδοντίατρος και τι αφουγκράζεται ο οδοντοτεχνίτης για τη κατασκευή του επιθυμητού χαμόγελου. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να προβλέψουμε το τελικό αποτέλεσμα, να απεικονίσουμε τις δυσκολίες που τυχόν θα συναντήσουμε και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για αυτές.

 

                              BINTEO:     I DREAM I CAN SMILE

                       https://www.youtube.com/watch?v=aAZkA-OHaSI

 

 

1)ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΠΙΧΕΙΛΙΟΥ ΕΡΠΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΙΚΩΝ ΑΦΘΩΝ

Άφθες είναι ελκώσεις (πληγές) στο στόμα, οι οποίες πονάνε πολύ και υποτροπιάζουν (εμφανίζονται δηλ. επανειλημμένα) μέσα σε χρονικό διάστημα, που κυμαίνεται από ημέρες, μήνες ή ακόμα και χρόνια. O λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρούνται από τις άφθες είναι άγνωστος, αν και κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. H επικρατέστερη άποψη είναι ότι πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα. O οργανισμός δηλαδή δεν αναγνωρίζει το βλεννογόνο του στόματος ως δικό του και του επιτίθεται. Tο αποτέλεσμα της επίθεσης είναι οι άφθες. Παρότι τα ακριβή αίτια παραμένουν άγνωστα, οι ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι η κληρονομικότητα είναι ένας βασικός παράγοντας για την εμφάνιση του προβλήματος. Eάν ο γονιός ενός παιδιού ταλαιπωρείται από άφθες, τότε το παιδί έχει 50% πιθανότητες να παρουσιάσει το ίδιο πρόβλημα. Eπίσης, έχει παρατηρηθεί ότι οι άφθες εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες και στα παιδιά. Συνήθως, όμως, μετά τα 30 μειώνονται η συχνότητα και η ένταση εμφάνισής τους.

Mε δεδομένο ότι υπάρχει η προδιάθεση για την εμφάνιση αυτών των μικρών πληγών στο στόμα, ορισμένες καταστάσεις μπορούν να ενεργοποιήσουν το μηχανισμό εκδήλωσής τους, όπως:
● Ένας τραυματισμός στο στόμα. Aκόμη και μία ένεση από τον οδοντίατρο μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για την εμφάνιση μίας άφθας στο σημείο της ένεσης.
● Oι έντονες συγκινήσεις και το στρες.
● H κακή στοματική υγιεινή.
Υπάρχου 3 μορφές :
Oι μικρές άφθες: H διάμετρός τους δεν ξεπερνά τα 1-2 χιλιοστά. Συνήθως υποχωρούν από μόνες τους μετά από 1-2 εβδομάδες. Eίναι οι άφθες που παρουσιάζονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα. Oι μεγάλες άφθες: H διάμετρός τους μπορεί να φτάνει τα 1-2 εκατοστά, ενώ περιφερικά της πληγής ο βλεννογόνος είναι διογκωμένος και πρησμένος. Συνήθως επιμένουν περισσότερο καιρό σε σχέση με τις μικρές άφθες, περίπου 1-2 μήνες. Όταν επουλώνονται,
αφήνουν ουλές στο στόμα, γεγονός που συχνά επηρεάζει την κινητικότητα του στόματος (η ουλή τραβάει το δέρμα).
Oι άφθες αυτές (ερπητόμορφα αφθώδη έλκη) είναι πολύ μικρές, σαν κεφαλή καρφίτσας. Παρουσιάζονται όμως σε ομάδες, π.χ. 30-40 άφθες συγκεντρωμένες στην ίδια περιοχή του στόματος. Aν και μοιάζουν με τις πληγές του έρπητα, δεν οφείλονται στον ιό του έρπητα. Παρά το μικρό τους μέγεθος, είναι επώδυνες. Δυσκολεύουν την κατάποση, ακόμη και την ομιλία. H επούλωσή τους είναι γρήγορη (συνήθως διαρκεί 3-4 μέρες), αλλά στο μεταξύ εμφανίζονται νέα έλκη, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο, που μπορεί να διαρκέσει ακόμη και ένα μήνα (κατά μέσο όρο). Oι άφθες είναι μικρές στρογγυλές πληγές που καλύπτονται από μια άσπρη μεμβράνη, ενώ γύρω από αυτήν ο βλεννογόνος είναι ερεθισμένος και κόκκινος. Eμφανίζονται αποκλειστικά στο εσωτερικό του στόματος και συχνότερα στα χείλη, στη γλώσσα, κάτω από τη γλώσσα και στα μάγουλα, δηλαδή στα σημεία του στόματος που κινούνται και όχι, λόγου χάρη, στον ουρανίσκο. Συνήθως παρουσιάζονται περισσότερες από μία άφθες.
Tα συμπτώματα που συνοδεύουν τις άφθες είναι: Πόνος μικρής ή μεγάλης έντασης στο σημείο της πληγής. Oρισμένες φορές ο πόνος μπορεί να επεκταθεί κάτω από το σαγόνι, στους λεμφαδένες. Δυσκολία στην κατάποση. Tο σύμπτωμα αυτό είναι πιο έντονο όταν οι άφθες εμφανίζονται στο πίσω μέρος του στόματος, στο φάρυγγα ή στις αμυγδαλές.

H σωστή αντιμετώπιση.

● Όταν οι άφθες είναι μικρές και λίγες, π.χ. 1-2, τότε η αντιμετώπιση είναι τοπική (αναισθητικές ή κορτιζονούχες αλοιφές, πλύσεις
της στοματικής κοιλότητας με ήπια αντισηπτικά για την αποφυγή επιμόλυνσης, χάπια που λιώνουν στο στόμα κτλ.).
● Aν οι άφθες είναι μικρές αλλά πολλές και ο πόνος είναι έντονος, συνιστάται η λήψη φαρμάκων από το στόμα, κυρίως
κορτιζονούχων. Στις μεγάλες άφθες μπορεί να γίνει και ένεση κορτιζόνης στο σημείο της πληγής.
● Οι πλύσεις με σοδόνερο, χλιαρό χαμομήλι, αλατόνερο ή με ένα ήπιο αντισηπτικό διάλυμα είναι ένας τρόπος για να αποφύγετε την επιμόλυνση του στόματος, όχι όμως και για να αντιμετωπίσετε τις άφθες. Mε αυτές τις μεθόδους ουσιαστικά καθυστερείτε την επίσκεψη στο γιατρό, εφόσον αντέχετε τον πόνο.
● Για την αντιμετώπιση του προβλήματος δεν υπάρχουν οριστικές λύσεις. Mόνο στην περίπτωση που οι άφθες σχετίζονται με την αναιμία το πρόβλημα υποχωρεί, εφόσον αντιμετωπιστεί η αναιμία. Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις, η κύρια φαρμακευτική αντιμετώπιση συνίσταται στη χορήγηση κορτιζόνης: καταπραΰνει τον πόνο, επισπεύδει το χρόνο επούλωσης και μειώνει τη συχνότητα και την ένταση με την οποία εμφανίζονται οι άφθες.
Ο έρπης στα χείλη, προκαλείται από τον ιο απλού έρπητα τύπου 1 (HSV 1). Είναι μια πολύ συχνή μόλυνση που
επηρεάζει μεγάλο αριθμό ανθρώπων.
Υπολογίζεται ότι 90% των ενηλίκων έχουν στο αίμα τους αντισώματα κατά του ιού HSV. Οι περισσότεροι άνθρωποι μολύνονται με τον ιό πριν απότην ηλικία των 20 ετών. Είναι δυνατό η αρχική μόλυνση να μην προκαλεί συμπτώματα ή να περνά απαρατήρητη. Ωστόσο ο ιός δεν φεύγει και παραμένει στους νευρικούς ιστούς του προσώπου.Κάτω από ορισμένες συνθήκες, ο ιός επαναδραστηριοποιείται. Κατά την επαναδραστηριοποίηση του ιού, προκαλείται
εξάνθημα συνήθως στην ίδια περιοχή. Η μόλυνση μπορεί να προκαλεί λιγότερο οδυνηρό επεισόδιο από ότι μπορεί να ήταν αρχικά. Οι λόγοι που ευνοούν την επαναδραστηριοποίηση του ιού HSV 1 και τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια επιχείλιου έρπητα είναι: Στρες, συναισθηματική ή σωματική καταπόνηση, περίοδος (έμμηνος ρύση, ορμονικές αλλαγές), πυρετός από ασθένεια, έκθεση στον ήλιο, γρίπη, κρυολόγημα, άλλη μολυσματική νόσος, μείωση της άμυνας του οργανισμού.

Υπάρχουν δύο μορφές ιού του απλού έρπητα, ο τύπος 1 και 2 (HSV 1 και HSV 2). Συνήθως ο ιός τύπου 1 προκαλεί μολύνσεις στα χείλη, στόμα ή πρόσωπο. Ο ιός τύπου 2 συνήθως προκαλεί έρπητα των γεννητικών οργάνων και της περιγεννητικής περιοχής.
Ωστόσο και οι δύο μορφές του ιού μπορεί να προκαλέσουν μολύνσεις στην περιοχή του προσώπου ή των γεννητικών οργάνων.
Ο ιός του έρπητα είναι πολύ μεταδοτικός. Κάποιος μπορεί να μολυνθεί από ένα άλλο άτομο που έχει ενεργό μόλυνση. Το σάλιο και η επαφή με φυσαλίδα του εξανθήματος, είναι συνήθεις τρόποι μετάδοσης του ιού. Η μετάδοση του ιού
διευκολύνεται από την κοινή χρήση σκευών της κουζίνας, πετσέτες, ξυραφάκια, άλλα προσωπικά είδη και από την άμεση επαφή με τη μολυσμένη περιοχή. Η σεξουαλική επαφή με μολυσμένο άτομο που έχει ενεργό βλάβη, στο στόμα ή στα γεννητικά όργανα, είναι αιτία μετάδοσης του ιού του έρπητα. Μετά από τη μετάδοση του ιού, τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως εντός μίας έως δύο εβδομάδων. Σπανιότερα μπορεί να πάρει έως τρεις εβδομάδες. Το εξάνθημα του επιχείλιου έρπητα, διαρκεί από 7 έως 10 ημέρες και στη συνέχεια υποχωρεί. Οι επαναλαμβανόμενες μολύνσεις, εντοπίζονται στο ίδιο σημείο όπως αρχικά ή κοντά σε αυτό.
Τα προειδοποιητικά συμπτώματα του επερχόμενου εξανθήματος είναι αίσθημα καύσου, μυρμήγκιασμα, αυξημένη ευαισθησία, πόνος και φαγούρα που εγκαθίστανται στην περιοχή που θα εμφανιστεί η μόλυνση περίπου από 2 μέρες πριν. Κάποτε συνοδεύονται και από ήπιο πυρετό.Το χαρακτηριστικό εξάνθημα του επιχείλιου έρπητα, αποτελείται από μικρές φυσαλίδες που είναι γεμάτες με διαυγές κιτρινωπό υγρό και οι οποίες είναι συσσωρευμένες σε ερυθηματώδη βάση του δέρματος. Οι χαρακτηριστικές αυτές φυσαλίδες μπορεί να εντοπισθούν πάνω ή γύρω από τα χείλη, στο στόμα, στα ούλη, στα ρουθούνια, στο πιγούνι ή ακόμη στα δάκτυλα. Στην περιοχή του εξανθήματος υπάρχει πόνος.Οι φυσαλίδες μπορεί να συμπτυχθούν σε μια μεγαλύτερη και να σπάσουν αφήνοντας υγρό να φεύγει. Στη συνέχεια δημιουργούνται εφελκίδες που όταν φεύγουν αποκαλύπτουν το δέρμα χρώματος ροζ που αποκαθίσταται. Η συνολική διάρκεια των σημείων και συμπτωμάτων μέχρι την πτώση των εφελκίδων, κυμαίνεται από 7 μέχρι 10 μέρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόλυνση με τον έρπητα, υποχωρεί από μόνη της χωρίς ειδική θεραπεία.
Ωστόσο σε ασθενείς με μειωμένη άμυνα του οργανισμού τους (ανοσοκαταστολή) λόγω χρόνιας ασθένειας, καρκίνου, AIDS, διαβήτη ή λόγω φαρμάκων που τους χορηγούνται (χημειοθεραπεία, ανοσοκατασταλτικά), η κλινική εικόνα μπορεί να είναι σοβαρότερη και υπάρχει και κίνδυνος εξάπλωσης του ιού. Στις περιπτώσεις αυτές πιθανόν να επιβάλλεται η χορήγηση ειδικού αντιικού φαρμάκου όπως η ακυκλοβίρη. Οι φυσαλίδες του έρπητα, μπορούν σε σπάνιες περιπτώσεις να επιμολυνθούν με βακτηρίδια γεγονός που απαιτεί χορήγηση αντιβίωσης.
Μια άλλη σοβαρή πιθανή επιπλοκή, είναι η εξάπλωση του ιού στα μάτια και η μόλυνση τους. Ο έρπης στο μάτι προκαλεί κοκκίνισμα, πόνο και έλκος του κερατοειδούς χιτώνα.

 

2)ΕΚΤΟΜΗ ΧΑΛΙΝΩΝ

Ο χαλινός είναι μία μικρή πτύχωση ιστού, η οποία περιορίζει την κίνηση ενός οργάνου του σώματος και το προστατεύει κατ’ αυτόν τον τρόπο από τραυματισμούς. Μέσα στη στοματική κοιλότητα υπάρχει ο χαλινός της γλώσσας, που βρίσκεται στο κάτω μέρος της, ο χαλινός του άνω χείλους και ο χαλινός του κάτω χείλους που αποκαλύπτονται μόλις τραβήξουμε το αντίστοιχο χείλος προς τα έξω και οι χαλινοί των παρειών, οι οποίοι συγκρατούν τις παρειές επάνω στα οστά των γνάθων, συνδέοντάς τες με τα ούλα.

Πιο συγκεκριμένα, χαλινεκτομή γίνεται στις παρακάτω περιπτώσεις: Όταν έχουμε βραχύ χαλινό του χείλους και μάλιστα τις περισσότερες φορές του άνω χείλους. Όταν ο χαλινός αυτός είναι βραχύς, δεν δυσκολεύει απλώς τις κινήσεις του άνω χείλους, αλλά ταυτόχρονα οι κινήσεις αυτές τραβάνε τα κεντρικά δόντια της άνω γνάθου και δημιουργούν ένα κενό ανάμεσα τους με αποτέλεσμα να χρειάζεται ορθοδοντική θεραπεία, ή να κινδυνεύει το αποτέλεσμα μιας ήδη τελειωμένης ορθοδοντικής θεραπείας. Γι’ αυτό το λόγο, οι περισσότερες παραπομπές για χαλινεκτομή του άνω χείλους γίνονται από Ορθοδοντικούς. Όταν ο χαλινός της γλώσσας είναι βραχύς και δημιουργεί προβλήματα στην ομιλία και
στην άρθρωση. Όταν κάποιος από τους χαλινούς εμποδίζει την τοποθέτηση μιας κινητής προσθετικής εργασίας (οδοντοστοιχίας). Σπανιότερα χαλινεκτομή γίνεται επίσης για αισθητικούς λόγους κτλ. Η χαλινεκτομή στο οδοντιατρείο μου γίνεται με διοδικό Laser της εταιρίας FOTONA .
Η επέμβαση είναι σχεδόν τελείως αναίμακτη, γίνεται με ελάχιστη τοπική αναισθησία (μπορεί να γίνει ακόμα και με λίγο αναισθητικό spray), και η διάρκεια της δεν ξεπερνά τα 2-3 λεπτά. Την ώρα της επέμβασης, το ίδιο το Laser αποστειρώνει το χειρουργικό πεδίο, ασκώντας ταυτόχρονα την ισχυρή αναπλαστική του δράση στους ιστούς. Μετά την επέμβαση δεν υπάρχει πόνος ή αιμορραγία και δεν χρειάζονται ράμματα ή οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις
ασχολίες του και η μόνη οδηγία που του δίνεται είναι να αποφεύγει κάποιες τροφές (κυρίως όξινες) για μερικές ημέρες. Μετά από λίγες ημέρες (συνήθως 3-4), το σημείο της επέμβασης έχει επουλωθεί πλήρως και δεν αφήνει σημάδια ή ουλές.

 

 

3)ΟΥΛΕΚΤΟΜΗ

Η ουλεκτομή , είναι μία αισθητική οδοντιατρική θεραπεία που χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της
γενικής εμφάνιση των δοντιών ενός ατόμου. Είναι μία απλή σχετικά χειρουργική επέμβαση στο
περιοδόντιο. Είναι η αφαίρεση τμήματος των ούλων που περιβάλλουν ένα η περισσότερα δόντια.
Αφαιρούνται ιστοί που πάσχουν ή μπορεί να είναι αναγκαίο για να «καθίσει» σωστά μία ακίνητη
προσθετική εργασία. Βέβαια χρησιμοποιείται επίσης και για τη βελτίωση της αισθητικής εικόνας
του ασθενούς. Πολλές φορές τα ούλα μας δεν είναι συμμετρικά. Χρησιμοποιείται επίσης σε
περιπτώσεις όπου το άτομο έχει «το χαμόγελο των ούλων». Αυτή είναι μια κατάσταση κατά την
οποία τα ούλα καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των δοντιών, συνήθως στα μπροστινά δόντια, και τα
δόντια φαίνονται πολύ μικρά έτσι επηρεάζει την επιθυμία του ατόμου να χαμογελάσει και την
αυτοπεποίθησή του.

Μπορεί να έχουμε τα τέλεια δόντια άλλα αν τα ούλα που τα περιβάλουν δεν είναι σε συμμετρία, το
αισθητικό αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό γιατί δεν αναδεικνύεται η οδοντοστοιχία μας όπως
πρέπει.
Τις περισσότερες φορές χρειάζεται μόνο τοπικό αναισθητικό και πραγματοποιείται σε μία συνεδρία.
Η διαδικασία της επούλωσης είναι γρήγορη και απλή και οι τρόποι πραγματοποίησης της είναι με
νυστέρι ή lazer.
Μην ξεχνάτε όμως για να πραγματοποιηθεί αυτή η θεραπεία πρέπει πρώτα να έχει προηγηθεί
θεραπεία ουλίτιδας – περιοδοντίτιδας. Δε νοείται όμορφο χαμόγελο με ούλα σε φλεγμονή (έντονα
κόκκινα που ματώνουν στο άγγιγμα).

 

4)ΕΝΔΟΔΟΝΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ με Laser

Τα διοδικά laser μπορούν να χρησιμοποιηθούν για απονευρώσεις λόγο βακτηριοκτόνου δράσης ,
ειδικά στη ρίζα του δοντιού που χρειάζεται να καθαρισθεί από τα μικρόβια που την έχουν
αποικίσει .Μέχρι πρότινος στην απονεύρωση καθαρίζαμε το δόντι με χημικά μέσα . Σήμερα
μπορούμε να το κάνουμε αυτό με το διοδικό laser του οποίου η οπτική ίνα και στα βαθύτερα
στρώματα του δοντιού που είναι πιθανός ποτισμένα με μικρόβια .Σε όλη αυτή τη διαδικασία ο πόνος
απουσιάσει ή είναι ελάχιστος και έτσι συχνά δεν απαιτείται αναισθησία .
Η απονεύρωση με λέιζερ έχει αρκετά πλεονεκτήματα:
Μειώνει την χορήγηση αντιβιοτικών στον ασθενή. Μειώνει τον χρόνο θεραπευτικής αποκατάστασης
στο οδοντιατρείο. Εξασφαλίζει στον ασθενή ένα σίγουρο και γρήγορο αποτέλεσμα.

 

5)ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η αθεράπευτη ουλίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε μία φλεγμονώδη νόσο πού ονομάζεται
περιοδοντίτιδα . Στη νόσο αυτή η φλεγμονή δεν εντοπίζεται μόνο στα ούλα αλλά έχει επεκταθεί και
κάτω από αυτά . Τα ούλα αποκολλούνται από τα δόντια με αποτέλεσμα τη δημιουργία θυλάκων
( κοιλότητες σε σχήμα τσέπης ) στους οποίους συσσωρεύονται μικρόβια . Τα μικρόβια παράγουν
τοξίνες και καταστρέφουν τους ιστούς γύρω από τα δόντια και κυρίως το κόκκαλο πού τα στηρίζει .
Έτσι τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται με τραγική κατάληξη την απώλεια τους.

Η περιοδοντίτιδα όπως και η ουλίτιδα είναι κυρίως μικροβιακής αιτιολογίας . Όλοι λοιπόν οι
παράγοντες πού ευνοούν την ανάπτυξη της μικροβιακής πλάκας , όπως η κακή στοματική υγιεινή , η
πέτρα , τα στραβά δόντια , οι κακότεχνες προσθετικές εργασίες κ.ά. μπορούν να παίξουν
επιβαρυντικό ρόλο στη δημιουργία περιοδοντίτιδας. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που
συμβάλλουν στην εμφάνισή της, όπως:

• Οι ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, στην εφηβεία, στην εμμηνόπαυση και στη διάρκεια της έμμηνης ρήσης αυξάνουν την ευαισθησία των ούλων κι έτσι αναπτύσσεται πιο εύκολα η ουλίτιδα.
• Κάποιες ασθένειες ενδέχεται να επηρεάσουν την κατάσταση των ούλων, όπως ο καρκίνος ή ο HIV, που διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο διαβήτης, επίσης, επειδή διαταράσσει την ικανότητα του οργανισμού να μεταβολίζει τα σάκχαρα, αυξάνει τον κίνδυνο να προσβληθεί ο ασθενής από φλεγμονές κάθε είδους, συμπεριλαμβανομένης της περιοδοντίτιδας.
• Μερικά φάρμακα επηρεάζουν την υγεία της στοματικής κοιλότητας γιατί μειώνουν τη ροή σάλιου, το οποίο προστατεύει τα δόντια και τα ούλα. Φάρμακα όπως το αντιεπιληπτικό Dilantin και τα Procardia και Adalat για τη στηθάγχη μπορεί να προκαλέσουν αφύσικη ανάπτυξη του ιστού των ούλων.
• Οι κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα δεν επιτρέπουν στα ούλα να αποκατασταθούν τόσο καλά από μόνα τους.
• Η παραμέληση της στοματικής υγιεινής διευκολύνει την εκδήλωση της περιοδοντίτιδας. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό το καθημερινό βούρτσισμα και η χρήση οδοντικού νήματος.
• Το οικογενειακό ιστορικό ουλίτιδας μπορεί να συντελεί στην εκδήλωση περιοδοντίτιδας.

Η περιοδοντίτιδα μπορεί να εξελίσσεται χωρίς πόνο και να δίνει ελάχιστα ορατά συμπτώματα,
ακόμη και στα τελευταία στάδια. Παρά ταύτα, η νόσος δίνει κάποια προειδοποιητικά σημάδια.
Υπάρχουν συμπτώματα που παραπέμπουν σε κάποια μορφή της νόσου, αν και συνήθως είναι
δυσδιάκριτα, π.χ.:

• Ούλα που ματώνουν κατά το βούρτσισμα ή μετά το βούρτσισμα
• Κόκκινα, πρησμένα ή ευαίσθητα ούλα
• Επίμονη κακοσμία του στόματος ή άσχημη γεύση
• Υποχώρηση ούλων
• Δημιουργία μεγάλων διάκενων ανάμεσα στα δόντια και στα ούλα
• Χαλάρωση, κούνημα ή μετατόπιση των δοντιών
• Αλλαγές στη σύγκλειση των δοντιών ή αλλαγές στην εφαρμογή κάποιας γέφυρας.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Στόχος της περιοδοντικής θεραπείας είναι να διευκολύνει την επανασυγκόλληση των υγιών ούλων
στα δόντια, ώστε να μειώσει το οίδημα, το βάθος των σχισμών και τον κίνδυνο φλεγμονής, καθώς
και να σταματήσει την πρόοδο της νόσου. Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, από το
πώς ανταποκρίθηκε ο ασθενής σε τυχόν προηγούμενη θεραπεία και από τη γενικότερη κατάσταση
της υγείας του. Οι θεραπευτικές επιλογές καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από τη μη χειρουργική
αντιμετώπιση για τον έλεγχο της ανάπτυξης των βακτηρίων μέχρι τη χειρουργική επέμβαση για την
αποκατάσταση των συνδετικών ιστών.

 
Η σημαντικότερη παράμετρος στη θεραπεία της περιοδοντίτιδας, είναι η ευαισθητοποίηση και η συμμετοχή του ίδιου του ασθενή. Ο ασθενής πρέπει να συνειδητοποιήσει την πραγματική αξία της διατήρησης των δοντιών του στο στόμα και πρέπει να δώσει την απαιτούμενη σημασία στη στοματική του υγιεινή. Και αυτή ακριβώς η στοματική υγιεινή (βούρτσισμα των δοντιών και μεσοδόντια βουρτσάκια ) αποτελεί το 50% της θεραπείας της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας. Το υπόλοιπο 50% είναι δουλειά του οδοντίατρου.

 

Στην περιοδοντίτιδα  βασικός στόχος της θεραπείας είναι να σταματήσει η εξέλιξη της νόσου και να έχουμε και κάποιο βαθμό οστικής ανάπλασης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν έχουμε ήδη μεγάλο βαθμό οστικής απώλειας, μπορεί η ανάπλαση να καλύψει ένα μέρος της, αλλά όχι όλο. Παρ’ όλα αυτά, με τη διατήρηση της στοματικής υγιεινής και τις τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για καθαρισμό και επανεξέταση, έχουμε ένα καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα και την επίτευξη του βασικού μας στόχου που είναι η διατήρηση των δοντιών του ασθενή στο στόμα και ένα αρκετά υγιές χαμόγελο.

 

Ο σύγχρονος οδοντίατρος διαθέτει στο οπλοστάσιο του ένα ακόμα πολύ ισχυρό και αποτελεσματικό όπλο το LASER για την καταπολέμηση των παθήσεων του περιοδοντίου.

Στη θεραπεία της περιοδοντίτιδας , χρησιμοποιούμε συνήθως τα διοδικά Laser. Αυτά είναι Laser μαλακών ιστών και το μονοχρωματικό φως που παράγουν απορροφάται έντονα από τις χρωστικές και την αιμοσφαιρίνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σχεδόν όλη η ευεργετική τους ενέργεια να απορροφάται από τους μαλακούς ιστούς, όπως τα ούλα, καθώς και από το αίμα. Ολα τα είδη των Laser, έχουν πλήρη μικροβιοκτόνο δράση (κυριολεκτικά αποστειρώνουν την περιοχή όπου δρουν), και μεγάλη αναπλαστική επίδραση πάνω στους ιστούς. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάνοντας θεραπεία με το Laser μετά τον συνηθισμένο καθαρισμό, έχουμε τρία επιπλέον πλεονεκτήματα:

1. α) σκοτώνουμε όλα τα παθογόνα μικρόβια που βρίσκονται κάτω από τα ούλα και τα οποία προκαλούν την ουλίτιδα,
2. β) σταματάμε αμέσως το μάτωμα των ούλων και τις φλεγμονές
3. γ) έχουμε σχεδόν άμεση επαναπρόσφυση των ούλων, άρα γερά και υγιή ούλα.

Aφού γίνει ο καθαρισμός και η υποουλική απόξεση (αφαίρεση της υποουλικής τρυγίας από την επιφάνεια της ρίζας – φρεσκάρισμα της επιφάνειας της ρίζας του δοντιού – αφαίρεση του φλεγμονώδους επιθηλίου / αποεπιθηλιοποίηση και φρεσκάρισμα της εσωτερικής επιφάνειας των ούλων) με τις συμβατικές μεθόδους, στη συνέχεια χρησιμοποιούμε ένα Laser μαλακών ιστών, που είναι το πιο αποτελεσματικό από όλα. Το στάδιο της θεραπείας με το Laser είναι ανώδυνο και δεν χρειάζεται αναισθησία. Χρησιμοποιώντας το Laser, μετά τη συμβατική θεραπεία, έχουμε επιπλέον πολλά σημαντικά πλεονεκτήματα. Κατ’ αρχήν έχουμε ακόμα καλύτερη αποεπιθηλιοποίηση που οδηγεί σε πολύ ταχύτερη και ανώδυνη επαναπρόσφυση των ούλων επάνω στη ρίζα του δοντιού και μείωση της κινητικότητας των δοντιών. Φυσικά έχουμε σταμάτημα του ματώματος των ούλων και εξάλειψη της φλεγμονής. Επίσης έχουμε πλήρη αποστείρωση της ουλοδοντικής σχισμής και των θυλάκων. Και μάλιστα όχι μόνο επιφανειακά, αλλά σε βάθος, καθώς η θεραπευτική ενέργεια των Laser που διεισδύει τόσο βαθειά μέσα στους ιστούς, έχει ταυτόχρονα και πολύ μεγάλη αναπλαστική δράση επάνω στο οστό. Με απλά λόγια, η ενέργεια του Laser “ξυπνάει” τους οστεοβλάστες που με τα χρόνια έχουν αδρανήσει, και τους ωθεί να ξαναγίνουν “εργατικοί” και να παράγουν ακόμα περισσότερο οστό από ότι θα παρήγαγαν με τη συμβατική θεραπεία. Δηλαδή, με τη χρήση του Laser, έχουμε άμεσο σταμάτημα του ματώματος των ούλων, πάρα πολύ γρήγορη επαναπρόσφυση των ούλων, εξάλειψη της φλεγμονής και μείωση της κινητικότητας των δοντιών, αλλά κυρίως ταχύτερη και σημαντικά μεγαλύτερη οστική ανάπλαση, δηλαδή ουσιαστική στήριξη των δοντιών και αξιόπιστη διατήρηση τους στο στόμα. Έτσι και πάλι ο ασθενής, δεν χρειάζεται να φέρει το αποτέλεσμα όπως συμβαίνει με τις συμβατικές μεθόδους θεραπείας, αλλά απλά να το διατηρήσει με τη στοματική υγιεινή και τις τακτικές επανεξετάσεις στον οδοντίατρο.

 

Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε συχνά να αποφύγουμε χειρουργικές επεμβάσεις, και αρκετές φορές να διατηρήσουμε δόντια που θεωρούνταν χαμένα. Φυσικά η επιλογή του κατάλληλου για κάθε περίπτωση θεραπευτικού πρωτόκολλου, πρέπει πάντοτε να είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας και συνεννόησης του εξειδικευμένου οδοντιάτρου με τον ενημερωμένο και ευαισθητοποιημένο ασθενή.

 

1)ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΩΝ

• Τι είναι τα εμφυτεύματα;

 

Εμφύτευμα είναι ένα τεχνητό αντικείμενο που τοποθετείται μέσα στο σώμα και υποκαθιστά ένα τμήμα του σώματος που λείπει.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι υποκατάστατα της οδοντικής ρίζας και εμφυτεύονται μέσα στη γνάθο στην περίπτωση που ένα ή περισσότερα φυσικά δόντια έχουν εξαχθεί.

Σήμερα αποτελούν τον πιο σύγχρονο και αξιόπιστο τρόπο για την αντικατάσταση των φυσικών δοντιών που χάθηκαν.

 

• Πως τοποθετούνται τα εμφυτεύματα;
• 

Η θεραπεία με εμφυτεύματα είναι μία σύνθετη ιατρική πράξη υψηλής τεχνικής και πραγματοποιείται από εξειδικευμένο οδοντίατρο. Μία τυπική διαδικασία αποκατάστασης με εμφυτεύματα περιλαμβάνει:

α) Εξέταση και διάγνωση: λήψη λεπτομερούς ιστορικού, ακτινογραφίες (ή αξονική τομογραφία αν κριθεί απαραίτητο), αποτυπώματα μελέτης και σχεδιασμός της αποκατάστασης.

β) Χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων: γίνεται από εξειδικευμένο οδοντίατρο, με τοπική αναισθησία.

γ) Αναμονή για την πλήρη ενσωμάτωση: τα εμφυτεύματα παραμένουν κάτω από τα ούλα συνήθως 3-4 μήνες αν πρόκειται για την κάτω γνάθο και 4-5 μήνες για την άνω γνάθο, ώστε να ενωθούν πλήρως με το οστό. Στο διάστημα αυτό ο ασθενής φορά προσωρινές αποκαταστάσεις.

δ) Αποκάλυψη των εμφυτευμάτων, έλεγχος της ενσωμάτωσης και τοποθέτηση κάποιων εξαρτημάτων διαμόρφωσης και επούλωσης των ούλων. * Σε ορισμένες περιπτώσεις τα εμφυτεύματα μπορούν να φορτιστούν άμεσα, χωρίς τη μεσολάβηση των δυο προηγούμενων σταδίων (γ και δ).

ε)Τελική αποκατάσταση: ο οδοντίατρος σε συνεργασία με εξειδικευμένο εργαστήριο κατασκευάζει και τοποθετεί τα καινούργια δόντια πάνω στα εμφυτεύματα.

 

• Τι μας προσφέρουν τα εμφυτεύματα;

Με τη βοήθεια των εμφυτευμάτων μπορούμε:

Να αντικαταστήσουμε ένα ή περισσότερα δόντια που λείπουν, χωρίς να τροχίσουμε τα διπλανά υγιή δόντια (όπως με τις κλασσικού τύπου γέφυρες).

Να κατασκευάσουμε ακίνητη προσθετική εργασία (γέφυρα) σε περιπτώσεις που με την κλασική προσθετική μπορούσαμε να φτιάξουμε μόνο κινητή (αφαιρούμενη) οδοντοστοιχία.

Σε περίπτωση που λείπουν όλα τα δόντια από το στόμα, μπορούμε να βελτιώσουμε τη συγκράτηση των ολικών οδοντοστοιχιών με τη τοποθέτηση 2-4 εμφυτευμάτων σε κάθε γνάθο.

Τα εμφυτεύματα αποκαθιστούν με το καλύτερο δυνατό τρόπο την μασητική λειτουργία, την ομιλία και την αισθητική, χωρίς να δημιουργούν την αίσθηση ξένου σώματος. Με τα εμφυτεύματα αισθάνεται κανείς ότι έχει αποκτήσει ξανά τα φυσικά του δόντια.

 

 

• Προϋποθέσεις για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων

Το οστό της γνάθου να είναι υγιές και να έχει επαρκή πυκνότητα και ύψος (ελέγχεται ακτινογραφικά). Σε περίπτωση που το οστό δεν επαρκεί για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων, ίσως χρειαστεί οστική ανάπλαση.

Τα ούλα να είναι υγιή ή αν υπάρχει περιοδοντική νόσος να είναι υπό έλεγχο.

Το άτομο στο οποίο θα τοποθετηθούν να είναι ικανό να τηρεί τους κανόνες στοματικής υγιεινής (να μπορεί να χειρίζεται οδοντόβουρτσα, το οδοντικό νήμα, κ.λπ.).

Να μην υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην γενική υγεία, π.χ.:

• Διαβήτης μη ελεγχόμενος ή άλλες μεταβολικές παθήσεις.
• Υπερπαραθυροειδισμός.
• Παθήσεις του κολλαγόνου ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.
• Ασθένειες που επηρεάζουν την επουλωτική ικανότητα του οργανισμού και το αμυντικό του σύστημα.

* Η ηλικία δεν αποτελεί αντένδειξη.

• Είναι επώδυνη η διαδικασία;

Η επέμβαση τοποθέτησης των εμφυτευμάτων διαρκεί 1-2 ώρες και είναι εντελώς ανώδυνη, καθώς χορηγείται τοπική αναισθησία. Μετά την επέμβαση μπορεί να υπάρχουν κάποιες ενοχλήσεις (ελαφρό πρήξιμο της περιοχής, πόνος, κ.λπ.) που είναι ήπιες, ελέγχονται πλήρως με παυσίπονα και διαρκούν 3-4 ημέρες. Οι ασθενείς μας περιγράφουν τις μετεγχειρητικές ενοχλήσεις σαν αυτές που ακολουθούν μια εξαγωγή δοντιού.

• Πρέπει να τοποθετήσω ένα εμφύτευμα για κάθε δόντι που έχω χάσει;

Όχι. Στην πραγματικότητα είναι δυνατό να αντικαταστήσουμε όλα τα κάτω δόντια με μια ακίνητη γέφυρα που θα στηρίζεται σε 5-6 εμφυτεύματα, ενώ για μία αντίστοιχη ολική αποκατάσταση στην άνω γνάθο συνήθως χρειαζόμαστε 6-7 εμφυτεύματα.

 

• Πόσο κρατάνε τα οδοντικά εμφυτεύματα;

 

Τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες δείχνουν πως τα οδοντικά εμφυτεύματα παραμένουν επιτυχημένα ακόμη και μετά από 30 χρόνια χρήσης με ποσοστό επιβίωσης των προσθετικών εργασιών που στηρίζουν πάνω από 95% στα 10 χρόνια . Τα εμφυτεύματα έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι μόνιμα, όπως άλλωστε και τα φυσικά δόντια μας. Παρόλα αυτά πολλοί παράγοντες καθορίζουν την επιτυχία τους με κυριότερους την υγιεινή τους, καθώς και τις τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για τον έλεγχο τους. Το κάπνισμα ή η άσκηση υπερβολικής πίεσης σε εμφυτεύματα που τοποθετήθηκαν πρόσφατα καθώς και το σφίξιμο των δοντιών μπορεί να αποτελέσουν παράγοντες που οδηγούν σε αποτυχία και γιαυτό θα πρέπει να αποφεύγονται ή να ελέγχονται.

 

2)ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΩΝ

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι στην ουσία βίδες από τιτάνιο οι οποίες τοποθετούνται στο οστό της γνάθου. Μετά από μια περίοδο επούλωσης, όπου τα εμφυτεύματα «δένουν» με το οστό της γνάθου, κατασκευάζονται πάνω σε αυτά τα τεχνητά δόντια. Με τον τρόπο αυτό, μπορούμε να προσφέρουμε ακίνητα δόντια σε ασθενείς που δεν έχουν, να αποφύγουμε να τροχίσουμε διπλανά δόντια για να κατασκευάσουμε μια συμβατική γέφυρα, να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε κινητά προσθετικά μηχανήματα ακόμα και να αντικαταστήσουμε τη ρίζα ενός δοντιού, την ίδια στιγμή μετά την εξαγωγή της! Τα οδοντικά εμφυτεύματα αποτελούν μια σταθερή βάση για τεχνητά δόντια που θα δείχνουν, θα τα νιώθουμε, αλλά και θα λειτουργούν σαν τα φυσικά μας δόντια.

Οι δυνατότητες της θεραπείας που είναι δυνατές με τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι οι εξής:

• Αντικατάσταση ενός δοντιού που λείπει
• Αντικατάσταση περισσότερων δοντιών που λείπουν με την κατασκευή γεφυρών πάνω σε εμφυτεύματα
• Αντικατάσταση όλων των δοντιών με ακίνητη κατασκευή στην πάνω ή την κάτω γνάθο
• Κατασκευή επένθετης οδοντοστοιχίας πάνω σε εμφυτεύματα στην κάτω γνάθο, εάν δεν είναι δυνατή η ακίνητη κατασκευή
• Αντικατάσταση ενός δοντιού την ώρα της εξαγωγής

Η θεραπεία με τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μια ασφαλής θεραπεία με πολύ μεγάλο ποσοστό επιτυχίας. Εάν τηρηθεί το πρωτόκολλο χρήσης τους, τα οδοντικά εμφυτεύματα φτάνουν σε ποσοστά επιτυχίας 96-98%

Τα αναγνωρισμένα συστήματα εμφυτευμάτων είναι απολύτως αποδεκτά από τον οργανισμό μας, γιατί αυτό είναι αποδεδειγμένο στις μακροχρόνιες κλινικές έρευνες αυτών των συστη
Η θεραπεία με τα οδοντικά εμφυτεύματα γίνεται σε δύο φάσεις:μάτων. Να μην ξεχνάμ

ε ότι το τιτάνιο είναι απολύτως αποδεκτό από τον οργανισμό και δεν υπάρχει περίπτωση να «μην το δεχτεί» το σώμα μας.

• Τη χειρουργική φάση

Αφού γίνει λεπτομερής κλινικός και διαγνωστικός έλεγχος της υποψήφιας περιοχής για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, προχωράμε στην πρώτη φάση της θεραπείας που είναι η χειρουργική τοποθέτηση.
Κάτω από ένα λεπτομερέστατα αποστειρωμένο πεδίο και περιβάλλον και κάτω από τοπική αναισθησία, τοποθετούμε το εμφύτευμα στο οστό της γνάθου. Αναλόγως από το πόσο σταθερό θα είναι το εμφύτευμα στη γνάθο στο τέλος της τοποθέτησης, είτε σκεπάζουμε το εμφύτευμα με τα «ούλα» και παραμένει «θαμμένο» σε όλη την περίοδο που αναμένουμε την οστεοενσωμάτωση, είτε αφήνουμε ένα εξάρτημα του εμφυτεύματος πάνω από τα «ούλα» για την περίοδο αυτή.

• Την προσθετική φάση

Η προσθετική αποκατάσταση που μπορεί κάποιος να έχει μετά από τοποθέτηση εμφυτευμάτων είναι είτε κοχλιωτή, είτε συγκολλούμενη κατασκευή. Προτιμάμε γενικά τις κοχλιωτές αποκαταστάσεις για να είναι ευκολότερη η πρόσβαση σε αυτές και στα εμφυτεύματα στο μέλλον

Πάνω στο εμφύτευμα βιδώνεται ένα εξάρτημα από τιτάνιο το οποίο ονομάζεται στήριγμα (abutmnent). Πάνω στο στήριγμα θα κατασκευαστεί με συμβατικό τρόπο το τεχνητό μας δόντι (συνήθως από πορσελάνη)

Η τεχνική δε διαφέρει από εδώ και μπρος σε σχέση με τη συμβατική προσθετική. Λαμβάνεται ένα αποτύπωμα το οποίο καταγράφει τις θέσεις των εμφυτευμάτων και κατασκευάζεται κανονικά στο εργαστήριο η προσθετική αποκατάσταση.

Ανάμεσα στις δύο φάσεις συνήθως μεσολαβεί κάποιο διάστημα 3-4 μήνες . Είναι το διάστημα όπου θα γίνει η οστεοενσωμάτωση. Η αποδοχή δηλαδή του εμφυτεύματος από τον οργανισμό μας. Η οστεοενσωμάτωση είναι μια βιολογική διαδικασία που παίρνει κάποιο χρόνο. Ακόμα και όταν ένα εμφύτευμα είναι πάρα πολύ σταθερό στην αρχική του τοποθέτηση δε σημαίνει ότι έχει οστεοενσωματωθεί.

 

 

Οι τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα της ψηφιακής φωτογραφίας έχουν ξεσηκώσει την έννοια της φωτογραφίας ως ένα ισχυρό μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Η φωτογραφία προσφέρει επίσης ένα ευρύ φάσμα αντίληψης, ερμηνείας και εκτέλεση. Φωτογραφία και οδοντιατρική πάνε χέρι-χέρι για την αποκάλυψη του κρυφού και των ατελειών στα δόντια και σε άλλα μέρη της στοματικής κοιλότητας. Ο οδοντιατρικός κόσμο αποτελείται από μικροδομές που πρέπει να καταγράφονται λεπτομερώς, χρησιμοποιώντας την οδοντιατρική φωτογραφία μπορούμε να έχουμε μία τέλεια αντίληψη του κάθε δοντιού το χρώμα το σχήμα την υφή κ.τ. λ.

Οι προσδοκίες των ασθενών μας είναι υψηλές για αυτό είναι σημαντικό να μπορούμε να μεταφέρουμε στον ασθενή μας τη σωστή διάγνωση και σχέδιο θεραπείας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η οδοντιατρική φωτογραφία μας επιτρέπει να τεκμηριώσουμε διεξοδικά την όλη διαδικασία αφήνοντας μας σε ένα μικρότερο περιθώριο λάθους.

Ωστόσο το πιο σημαντικό είναι ότι η διαδικασία της φωτογράφισης μας φέρνει πιο κοντά στον ασθενεί μας και κάνει τη θεραπεία πολύ πιο διάφανη πιο κατανοητή και πιο ευχάριστη . Δείχνοντας τις φωτογραφίες σε έναν ασθενή, τότε μπορούμε να συζητήσουμε τις επιλογές και τις ιδέες, ακόμα και το σχεδιασμό των τελικών αποτελεσμάτων. Είναι ένα μεγάλο εργαλείο επικοινωνίας που βοηθά κάνοντας ακόμα και τις πιο πολύπλοκες θεραπείες πολύ πιο εύκολο να καταλάβει!

Η οδοντιατρική φωτογραφία πρέπει να είναι ένα απαραίτητο κομμάτι ενός σύγχρονου οδοντιατρείου.
1.Για την καταγραφή και την τήρηση ενός ολοκληρωμένου οδοντιατρικού ιστορικού.
2.Για την καλύτερη επικοινωνία με τους ασθενείς,την κατανόηση των πιθανών προβλημάτων και κατ’ επέκταση την αποδοχή του προτεινόμενου σχέδιου θεραπείας.
3.Για την επικοινωνία με το οδοντοτεχνικό εργαστήριο έτσι ώστε ο τεχνίτης να μπορέσει να καταλάβει καλύτερα αυτό που του ζητάμε ώς προς το χρώμα,τον τόνο,την πυκνότητα,το σχήμα,τις διαφάνειες και τα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά των δοντιών.
4.Τα παραπάνω ισχύουν και για εμάς όταν θέλουμε να αποδώσουμε άμεσα στο στόμα αισθητικές αποκαταστάσεις.
5.Με τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας μπορούμε να ”διαμορφώσουμε” το τελικό αποτέλεσμα που θέλουμε να πετύχουμε και σε συνεργασία με τον ασθενή μας να κάνουμε την τελική μας αποκατάσταση προβλέψιμη και όχι στην τύχη.
6.Οι ψηφιακές εικόνες μπορούν εύκολα να αποθηκεύονται και να διατηρούνται για μελλοντική χρήση για νομικούς ή ακαδημαϊκούς σκοπούς.
7. Για την επαγγελματική μας διαφήμιση- ιστοσελίδα- μάρκετινγκ της δουλειάς μας.

Αναμφίβολα οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές θα πρέπει να θεωρούνται ως απαραίτητος εξοπλισμός για κάθε οδοντίατρο και οδοντοτεχνίτη καθώς και η φωτογραφική κατάρτιση θα πρέπει να ενσωματωθούν στο πρόγραμμα σπουδών των οδοντιατρικών σχολών.